Doorzetter
Vera geeft nooit op. Als zij iets in haar hoofd heeft, dan móet en zal het lukken. Linksom, rechtsom of compleet ondersteboven, het maakt haar niets uit. Als haar plan maar slaagt. Ze is de grootste doorzetter die ik ken en ik bewonder dit mateloos.
Zo gingen we laatst naar een speeltuin, waar we nog niet eerder waren geweest. Na een vlug verkenningsrondje had Vera haar uitdaging gevonden: een gigantische klimrots. Ik zag het meteen in haar blik: ze was vastberaden die middag de top te bereiken.
Terwijl Thomas heen en weer rende tussen de schommels, het speelhuisje en de zandbak, hield Vera zich maar met één ding bezig: de rots. Van een afstandje volgde ik haar strijd tegen deze immense kei, die overduidelijk veel te hoog voor haar was. Vera probeerde van alles: ze sprong, ze trok zichzelf omhoog en ze maakte een soort opstapje van een schep. Ruim een uur was ze ermee bezig. Tevergeefs.
Toen ik haar riep om te zeggen dat we vijf minuten later zouden gaan vertrekken, was haar frustratie dan ook groot. “Ik wil naar boven klimmen!”, brulde ze het uit. Het vuur spoot uit haar ogen. Gelukkig mocht ik haar, na enige overreding, een heel klein beetje helpen.
Veel was er niet voor nodig: één duwtje en Vera deed het verder zelf. Een paar seconden later zat ze daar, bovenop de steen. Haar gezicht rood van de inspanning maar vooral glimmend van trots. Het was haar gelukt, ook al was het eigenlijk niet haalbaar. Stiekem denk ik dus dat ze er wel komt, later, ondanks al haar bagage. Mijn mooie Vera. Mijn dappere doorzetter.
Krissie is 34 jaar, getrouwd en pleegmoeder van Vera (7) en Thomas (6). Ze blogt over pleegzorg, om dit meer bekendheid te geven.