Een weekendje weg zonder kinderen. Het bleek niet mijn ding….
Denise Meijer
Man! Wat heb ik er vaak over gefantaseerd. Over een mini-vakantie zonder de kinderen. Zelfs al ga ik eigenlijk best wel regelmatig avondjes uit, heb ik ook mijn hobby’s en parttime baan buitenshuis; allemaal uren die ik kinderloos door mag brengen zou je kunnen zeggen. Maar in werkelijkheid sta ik ook op deze momenten altijd met één teen thuis.
Altijd paraat om terug te keren mocht het nodig zijn. Altijd wetende dat wat ik ook aan het doen ben, ik in slaap val in het bed waar mijn kinderen me de volgende ochtend (vroeg!) in kunnen vinden.
Kortom: ik zag een kinderloze minibreak wel zitten! Gewoon eens een keer niet het idee hebben dat ik over mijn schouder moest kijken, voor het eerst in zeven jaar ononderbroken van acht uur aan slaap genieten en een keer NIET 24 uur per dag stand-by te hoeven staan.
En het werd een weekendje weg met mijn moeder en zusjes. Voor het eerst de zeven jaar dat ik moeder ben.
Gewoon binnen Nederland, op een vakantiepark. Niets ‘extreems’ en dat was ook prima voor een eerste keer ‘kinderloos’ eropuit. Gelukkig maar, want uiteindelijk gebeurde hetgeen waar ik geen rekening mee had gehouden.
Er kwam zelfs niets van uitslapen of ontspannen terecht, want ik miste mijn kinderen. Ik had heimwee, naar huis!
Ik hoefde weliswaar geen ogen in mijn achterhoofd te hebben, maar na zeven jaar ‘moederen’ zaten deze er alsnog.
Constant zoekende naar hetgeen wat dat weekend voor mij ontbrak. Van acht uur slaap kwam niets terecht, omdat ik na zeven jaar aan onderbroken nachten gewoon ‘vanzelf’ wakker word. Al is het maar omdat mijn blaas ‘pre-baby’ niet hetzelfde functioneert als daarvoor.
Lees ook: Waarom het zo nodig is om zonder kinderen op vakantie te gaan! (en wij gaan het doen…)
Bij alles wat ik zag dacht ik overenthousiast; dit hadden de kinderen echt prachtig gevonden en al snel bedacht ik me dat ik het veel meer naar mijn zin had gehad als ze erbij waren geweest.
Ik zou dus opgeladen moeten zijn. Extatisch en als herboren.
Zo na mijn allereerste kinderloze weekendje weg. In plaats daarvan zit ik op de bank, met mijn laptop op schoot en wallen tot op mijn knieën.
Wetende dat er ooit weer een punt gaat komen dat ik fantaseer over een paar dagen weg, zonder de kids!
Lees ook: Ik ben een paar dagen alleen weg. En… I LOVE IT!
Maar voor nu? Ben blij dat ik weer thuis ben. Met constant mijn ogen in het achterhoofd, een (inmiddels) chronisch gebrek aan slaap en waar ik ook naartoe ga gedurende de dag: Met een teen thuis. Bij de kinderen, waar ik stiekem toch het allerliefste ben!
Photo by Dương Nhân from Pexels