Eigen kinderen eerst? Waar is de kerstgedachte!
Serious Request krijgt weer veel kritiek te verduren, want eigen kinderen eerst. Tenminste, dat vinden veel mensen die blijkbaar van mening zijn dat het leed van oorlogskinderen vergelijkbaar is met arme kinderen in Nederland. Zestien miljoen babies werden er afgelopen jaar geboren in conflictzones. Zestien miljoen! Kun je het je indenken?
Nee? Dan is dit filmpje wellicht iets voor jou.
Het lijkt een gewoon stel dat zich naar het ziekenhuis wil haasten, omdat de bevalling is begonnen. Niet is minder waar. Zodra ze in de auto stappen begint de ellende: ze moeten door een mijnenveld, er zijn explosies en geweerschoten. Je kunt het je niet indenken, maar helaas het is de harde realiteit.
Born into Danger
Dit filmpje van Unicef zet je even stil. Het stemt tot nadenken. Het feit dat het zo’n doorsnee koppel is, doet mensen wellicht sneller verplaatsen in de schoenen van. Die vrouw, dat ben ik. Die man, dat is mijn man. Dit zouden wij kunnen zijn. Dit spotje is Nodig, want dat inlevingsvermogen, daar blijkt nogal een groot gebrek aan in Nederland.
Dan heb ik het niet alleen over de vluchtelingenhaters, maar ook over de mensen die aan de andere kant staan. Gemeentes die geen lessen lijken te trekken, en zomaar plompverloren enorme asielzoekerscentra willen neer plempen in kleine dorpen en gehuchten. Wat verwacht je dan? Nauwelijks communicatie, op zo’n wijkavond na, waar dan uiteraard het enorm uit de klauwen kan lopen. Beschaafd is anders, maar soit. We begrijpen deze frustratie.
Geen excuus!
Geen excuus overigens voor de randebielen in Geldermalsen. Dat stelletje halvezolen mag van mij gerust van het koren gescheiden worden en in een bootje (liefst samen met haatimams en andere mensen die haat prediken) naar een mooi dictatuurtje ergens in het verre Oosten gestuurd worden.
Kerst
Dit spotje, Born into Danger, komt op geen beter moment. Zo toepasselijk met kerst. De meeste mensen hebben hier geen enkel weet van, maar ook Jezus werd geboren in gevaar. Koning Herodes wilde Hem al vanaf het prille begin uit de weg hebben. Hij zag concurrentie, en die bliefde hij niet. Dus, werden alle jongetjes uit Bethlehem uit voorzorg vermoord. De gruwel! Verschrikkelijk. Maria en Jozef waren toen al gevlucht, maar toch. Hij werd in hachelijke omstandigheden geboren. Bovendien, er was geen plaats voor Hem. Niet in de herberg. Alleen in de stal.
Net zoals er dus geen plaats is in Nederland. Niet in de herberg. Alleen in een sporthal.
De angst regeert. Ook daar is wat bij voor te stellen, want ja het zijn mensen die andere culturen meebrengen. Het zijn mensen, waartussen – net als bij ons – irritante mensen zitten. Het zijn mensen – waartussen, helaas ook net als bij ons – terroristen zitten, die meekomen om haat en verderf te zaaien. Zij willen niets liever dan dat we bang zijn. Bang voor hen.
Laten we hen hun doel bereiken?
Laat die angst ons ervan weerhouden om dan vervolgens onze harten en deuren maar te sluiten voor de mensen in nood?
Doet dat ons dan ook roepen over mooie initiatieven als Serious Request, eigen kinderen eerst? want daar komt het in feite wel op neer, wanneer je vindt dat geld dat opgehaald word voor kinderen in oorlogs- en conflictgebieden eigenlijk naar arme kinderen in Nederland zou moeten gaan.
Moeten we dan niet heel even stil staan, in de spiegel kijken en ons verplaatsen. Verplaatsen in de schoenen van. Ik zie dagelijks de foto’s voorbij komen vanaf Lesbos. Kinderen die juist vluchten uit deze oorlogs- en conflictgebieden. Kinderen die gereanimeerd moeten worden. Grauw, bleek, liggen ze daar. De ogen gesloten. Het natte haar, plakkend aan het voorhoofd. Vaders en moeders die wanhopig zijn. Mijn kind. Ik zie een klein meisje in een warme deken gewikkeld. Vies en besmeurd, maar veilig. Mijn hart breekt. Dat had mijn dochter kunnen zijn. Wat zou ik toch graag haar willen knuffelen en zeggen: “Het komt allemaal goed.”
Geen kinderleed zou mogen bestaan!
Tegelijkertijd is er ook het besef van de schrijnende situaties hier in Nederland. Verschrikkelijk dat zoveel kinderen met een lege maag naar school gaan. Is het vergelijkbaar met de kinderen die zijn geboren in gevaar? De kinderen die dat gevaar met hun ouders ontvluchten? Nee! Is het leed dat niet zou mogen bestaan? JA! Dat gaat voor beide situaties op. Geen kinderleed zou moeten mogen bestaan! Dan kun je anti vluchteling zijn, of je neemt ze in huis, kinderen. Daar blijf je vanaf! Zij moeten met hun vader en moeder (want ook daar hebben ze recht op) veilig kunnen wonen. Naar school kunnen gaan. Kunnen lachen en spelen, zonder gevaar. Uitziend naar een mooie toekomst!
Deze kerst pleit ik dan ook voor een beetje meer begrip voor elkaar. Een beetje meer warmte. Een beetje meer inlevingsvermogen. Wat zou jij doen om je kinderen te beschermen? Wat zou jij doen om ze een goede toekomst te geven?