Ik ben een fulltime mama, so what?
Al twee jaar ben ik bewust fulltime mama. Ik wilde namelijk een eigen webshop beginnen, meer tijd met de kinderen besteden en ik kwam toch niet hogerop bij mijn toenmalige werkgever en had het niet meer naar mijn zin daar. Ik moet eerlijk bekennen dat ik dagen heb, dat ik de kinderen achter het behang kan plakken en dagen heb dat zowel de kinderen en ik vrolijk zijn, dan mag en kan alles.
Nog steeds geniet ik van het moederschap en ervaar het als één van de gelukkigste dingen wat mij is overkomen. Helaas heb ik in deze twee jaar tijd geen enkele positieve reactie gekregen over het fulltime moederen. Negatief kan je de reacties ook niet noemen, eerder ‘neutrale reacties met een serieus negatief ondertoon’. ‘Wat leuk!’ werd er nog nooit tegen mij gezegd. Het was eerder een verbaasde ‘Ooh?’, daarop volgend ‘Nou dat is toch ook leuk.’ Juist daarom begon ik te denken dat fulltime mama zijn iets verkeerds was en begon ik mij ervoor te schamen op een gegeven moment.
Reacties die ik regelmatig krijg op het fulltime moederen:
“Zit je de hele dag thuis? Dat kan ik echt niet. Ik moet echt naar buiten.”
We gaan heus wel naar buiten. Het beperkt zich misschien alleen tot de school, supermarkt, speeltuin, kinderboerderij en andere kindvriendelijke gelegenheden, maar so what?!
“Tussen al die blèrende kinderen, mij niet gezien.”
Ze blèren niet de hele dag. Het lijkt misschien wel de hele dag, maar dat is echt niet zo. Wanneer kinderen klein zijn en dus niet kunnen praten, is ‘blèren’ hun enige communicatiemiddel. Wanneer je goed luistert, weet je wat ze van jou willen.
“Spreek je nog wel af met vriendinnen?”
We hebben vrienden, misschien zien wij ze weinig of alleen met de kinderen erbij, maar we hebben vrienden, echt! Soms zeggen we een afspraak af, vanwege ziekte van de kinderen. Soms zijn we te moe en soms hebben we geen tijd. Vrienden komen dan bij ons langs of spreken we dan een andere keer af. Bij geen tijd, maken we tijd: een bakkie doen duurt maar een half uur toch?
“Doe je nog andere dingen dan alleen met de kinderen? Heb je hobby’s?”
Hoezo? Moet ik hobby’s hebben? Is het niet genoeg dat ik de kinderen naar school breng en ze weer ophaal? Met ze speel, hen entertain, huiswerk met ze maak, boekjes met ze lees en daarbij stofzuig, dweil, de afwas en de was doe, opvouw en opberg. En niet te vergeten: speelgoed opruimen. Maar als je het zo graag wilt weten: Ik heb een webshop, ik ben vrijwillig blogger van een welbekende website, ik ben piano aan het leren spelen en ik ben bezig met het schrijven van een boek. Vind je dat genoeg?
“Joh, wanneer ze wat ouder zijn, kan je weer gaan werken.”
Dat kan. Ik ben bewust fulltime mama geworden, met de reden dat ik meer tijd met de kinderen wil besteden. Dus fulltime werken, zal er niet meer bij zijn.
De antwoorden in mijn hoofd
Vaak ben ik in mijn hoofd heel vijandig als ik zulke reacties krijg en ben ik geneigd om te zeggen:
“Ik zit inderdaad de hele dag thuis, zodoende heb ik een tekort aan vitamine D. Dus neem ik die druppeltjes maar in, die mijn dochtertje ook moet innemen. Superhandig! Blèrende kinderen? Die van mij kunnen blèren! Soms laat ik ze urenlang blèren, dan houden ze vanzelf wel op en vallen ze in slaap. Nog makkelijker, hoef ik ze niet in slaap te wiegen.Ik heb geen vrienden. Mijn kinderen zijn mijn vrienden. We vertellen elkaar alles. Onze diepste geheimen, maar we hebben het ook gerust over vluchtelingen, de aanslagen, je weet wel, wat nu zo speelt op de wereld.”
“Ik ben de hele dag alleen maar bezig met de kinderen. Elk minuut van de dag!”
“Werken? Wist je niet dat fulltime mama een fulltime job is? Eigenlijk is het een 24/7 job, het driedubbele van jouw baan. Dus zou ik eigenlijk het driedubbele van jouw loon moeten verdienen. Daarbij fungeren wij diverse functies: schoonmaakster, juffrouw, logopedist, kok, hovenier, klusser, planner, entertainer, etc. Laten we zeggen dat we voor elke functie een parttime loon zouden ontvangen en dat 24/7 uur. Wow, miljonair binnen no time!”
Ik adem dan maar diep in en beantwoord hun reacties maar op een ietwat beleefder manier.
Trotse fulltime mama
Ik heb besloten, dat ik mij er niet voor ga schamen. Ik ben een fulltime mama en ik ben er trots op. De tijd die ik doorbreng met mijn kinderen, neemt niemand van mij af. De eerste stapjes, de eerste tandjes, zijn eerste consultatiebureaubezoek, het eerste lachje, de eerste keer naar school, de eerste keer naar de tandarts en zijn eerste keer op de tweewieler. Ik was bij alles als eerste erbij.