Gezellig Bingospel voor waardeloze mama’s
Elke moeder kent dat gevoel; nog even voor het slapen gaan loop je de kinderkamers binnen. Even het dekbed rechttrekken, kleintje dat ondersteboven in bed ligt weer even omdraaien. Een kus op het voorhoofd, of blijven wachten, oor dicht bij hun neusje, om er zeker van te zijn dat ze echt nog steeds ademen. En daarna komt het, dat schuldgevoel. Dan denk ik “Waarom geniet ik overdag niet minstens net zoveel als op dit serene momentje?”
Schuldig!
Van de week kwam de ‘Mom Guilt Bingo’ ineens voorbij. Ik heb er hard om gelachen. En ik weet zeker dat ik niet de enige ben. Ik ben namelijk een vreselijk slechte verliezer, als kind vlogen bij mij de pionnen en dobbelstenen regelmatig door de woonkamer (nu lacht mijn vader heel hard). Met dit spel zijn er alleen maar winnaars! Hoera, Bingo! Hier mijn hoogte…sorry dieptepunten. Benieuwd hoe vaak jij “Bingo” mag roepen.
Foto: SweetTMakesThree.com
Schreewmama
Yep, that’s me! Elke dag neem ik het me voor, niet schreeuwen. Denk aan jouw stem, denk aan de buren. “Schreeuwen is een teken van zwakte,” las ik ooit ergens (ik vermoed dat de auteur geen kinderen heeft of gewoon een psychopaat is).
Hooguit 5 minuten is dat vol te houden tijdens onze ochtendspits. Mijn kinderen zijn dan extreem slechthorend, dus het helpt vaak als ik mezelf wat luider herhaal. Voordat er cafeïne of ontbijt in mijn lijf zit, heb ik sowieso weinig zin in gezeur. Ik: “Laat kind 2 met rust!” Kind 1: “Ja, maar ze kijkt naar mij!” Ik: “Dan kijk je niet terug, focus je op je ontbijt!” Ik: “Ga je tandenpoetsen. Nee, we hebben geen bagels met creamcheese. Dan laat je het toch lekker staan? GA JE TANDENPOETSEN!” Kind 2: “Mijn haar zit stom, ik ga niet naar school” Tegen de tijd dat we bij de deur staan om te vertrekken, voel ik mijn stem al hees worden. Te laat… Bingo!
Uitslaapmama
Van maandag tot en met vrijdag, verlaten wij om 7.35 het huis. In het weekend en in de vakantie beloon ik mezelf met minimaal 2 uur langer slaap. En ja, de iPad past dan op de kinderen. Bingo!
Nalatige Mama
“Incomplete Babybook”. Ik kan hier niet over praten, het doet te veel pijn! Mijn kinderen zitten over 15 jaar huilend bij de psycholoog, vanwege hun nalatige moeder.
> Ben jij ook een nalatige mama? Oh! Je kunt er verandering in brengen met deze 10 tips om het eerste, tweede, derde, tiende jaar van je kind vast te leggen. En Lisette heeft hier trouwens ook last van… Je bent niet alleen!
GenietNiet Mama
Vragen jullie je dat ook elke dag af? “Heb ik wel genoeg genoten? Ben ik wel dankbaar genoeg?” Waarom ben ik niet gewoon zo’n mama die vrolijk liedjes zingt en knutselt met de kids en tussendoor ook nog een perfecte maaltijd tevoorschijn tovert? En dat alles met een lach van oor tot oor, zelfs als kind 2 ‘hangry’ is en kind 1 aanvalt, of haar lievelingsspeelgoed door de kamer begint te smijten. Ja, zelfs wanneer kind 1 uitgebreid over zijn voetbaltraining wil uitweiden of weer begint over Star Wars, want oh wat is het toch heerlijk om mama te zijn! Bingo!
ValsspeelMama
Ik bestudeer altijd uitgebreid de ingrediënten op verpakkingen. Hier in de VS worden bijvoorbeeld kleurstoffen toegestaan, die in Europa allang verboden zijn. Maar op maandag speel ik vals. Iedereen vindt het altijd zo knap dat mijn kinderen na een lange dag op school ook nog eens tot 18.30 naar Nederlandse les gaan en dat volhouden. Well…. Ik stop er soms, vlak voor het naar binnengaan nog iets blauws met flink wat suiker in. Ik weet het, schande. Maar vooral tijdens de koude wintermaanden heb ik er gewoon de kracht niet voor om uit te leggen waarom Nederlandse les niet ‘stom’ ‘stink’ of ‘lelijk’, maar wel belangrijk is.
Thuisblijfmama
Toen ik (fulltime) werkte heb ik me regelmatig zo rot gevoeld. Als ik dan weer bezweet en buitenadem de crèche binnenrolde en mijn kind daar alleen zat met de leidster. Vreselijk! Maar nu ik thuis ben, voel ik me regelmatig net zo schuldig. Wat voor voorbeeld geef ik mijn kinderen? Hoogopgeleide mama zorgt voor het eten en hoogopgeleide pappa voor het geld? Hoe moet mijn dochter ooit die zelfstandige powervrouw worden met een chagrijnige sloofmoeder, die mopperend de 50ste lading was wegwerkt, als voorbeeld? Bovendien haat ik het huishouden doen en zijn mijn kookkunsten er voor geen meter op vooruit gegaan. Aaarrgg! Bingo!
Schermpjesmamma
Vrijwel elke dag, ja zelfs tijdens die gruwelijke winters hier, zijn wij in het park te vinden, alleen naar buiten gaan is hier namelijk geen optie. Alles liever dan dat ze het huis als speeltuin gaan gebruiken (ik beken, het is eigenbelang). Hoe handig is het dan om dan lekker naar die iPhone te staren, terwijl je met de andere hand de schommel heen en weer duwt? Toegegeven, ik heb ook weleens heel theatraal gezucht, toen ik net een leuk artikel aan het lezen was en kind 2 voor de zoveelste keer vroeg of ik naar haar wilde kijken, toen zij ondersteboven in de ringen hing. Zucht, Bingo!
Vluchtmama
Soms worden die ruzies me te veel. Eentje moet er dan verstandig zijn. Ik! Dus dan trek ik me terug in de badkamer met de deur op slot en laat ze elkaar afmaken. Soms ben ik echt bang dat Jo Frost een verborgen camera in mijn huis heeft opgehangen en stiekem meekijkt. Dat is ook de reden waarom ik overdag van die, reeds geopende, fles wijn in de koelkast kan afblijven. Twee grote slokken en ik verander terstond in een gezelliger mama, maar ik ben bang voor Jo!
Kunstontkenmama
Pappa is in dit geval veel schuldiger. Hij neemt een kunstwerkje aan en nog geen 24 uur later ontdekken de kinderen dat hun meesterwerk tot de prullenbak is gedegradeerd. Ik wacht meestal. Ik maak ook een selectie. Snel in elkaar gezette krabbels bereiken over het algemeen eerder de prullenbak dan de muur of de verzamelmap. Ik stop ze dan wel diep weg in de papierbak en geef ze extra veel knuffels en kusjes, omdat ik me wederom een waardeloze moeder voel. O wee de dag dat ze me doorhebben. Ik hoop dat ze het me kunnen vergeven!
> Je bent niet alleen. Er zijn meer waardeloze moeders die een bekentenis af durven te leggen.