Happy single VS Happy mommy
De Happy Single bestaat niet. Sterker nog; single zijn SUCKS! Hardop begin ik te lachen. Niet? Het lijkt mij stiekem best fijn om single te zijn. We zijn op vakantie. Althans af en toe voelt het alsof manlief en de kinderen op vakantie zijn. Je begrijpt vast wat ik bedoel…
Het begon al bij de wonderlijke wereld die ‘je vakantie voorbereiden met kinderen’ heet. Wassen, wassen, wassen. Lijstjes in mijn hoofd, lijstjes op mijn koelkast, lijstje op mijn eettafel. Ow en een lijstje waar ik alle lijstjes heb geplakt, omdat ik anders vergeet waar de lijstjes zijn gebleven.
Noem het vakantiestress, noem het een hang naar perfectionisme, noem het een ongeorganiseerde bende, maar ik ben gesloopt voor we überhaupt op de vakantiebestemming zijn.
Daar aangekomen vlijt vriendlief zich direct op een loungebank in de zon, opent een biertje (goh wie zou er nou voor gezorgd hebben dat die gekoeld en wel mee is gekomen?) en roept, wanneer hij zijn benen languit over de leuning gooit luidkeels; “Heerlijk, vakantie!”.
Respect. Mijn heerlijke Koning van het Loslaten.
Terwijl ik zo netjes mogelijk de kleren probeer op te bergen in de kastjes, de bederfelijke boodschappen direct koel wil zetten, check of er toiletpapier is voor degene die moet en een bloemetje en tafelkleedje -voor de ‘gezelligheid’- over het tafeltje drapeer; hoor ik mezelf roepen; “Liefjes, hou je zwemvest om (wij vierden dit keer vakantie op een zeilboot). Niet te dicht bij die railing! Ga gewoon eens even iets doen, ik zoek direct even jullie speegoedkrat, wacht! Zijn jullie al ingesmeerd? Ja ik kom er zo aan om je billen af te vegen! Nee; niet je zusje slaan!!”
Vakantie met (kleine) kinderen vind ik gewoon dodelijk vermoeiend. Leuk ja, en gezellig en fijn, maar alles behalve ontspannend.
Op dag twee besluit vriendlief de twee kleine prinsesjes mee te nemen voor een lange douchesessie in het ‘douchehuis’. Nadat ik snel even alles aan kant heb gemaakt, vlijt nu ìk me languit op de banken van de kuip en pak er een oude LINDA bij. Hij is van oktober 2014, maar dat mag de pret niet drukken. Tijd om hem eerder te lezen heb ik nog niet gehad.
Daar schreeuwt de voorkant van LINDA Magazine me tegemoet: DE HAPPY SINGLE BESTAAT NIET. Hardop begin ik te lachen. Niet? Dat lijkt me sterk. In het artikel van Saskia Noort beweert zij dat single zijn SUCKS.
“Blij zijn met jezelf is ons mantra”, zegt ze. “En dat kost nogal wat tijd en energie, kan ik je verzekeren. Dodelijk vermoeiend is het, de hele tijd maar blij te moeten zijn met je eenzame leven. Ja, ik hoor jullie al gillen: ‘We zijn helemaal niet eenzaam!’ Maar dat zijn we wel. Zeg het gewoon. Hardop. ‘Wij zijn eenzaam’.”
Direct denk ik aan mijn BFF. Hardnekkig single. Al veel te lang voor zo’n lieve, leuke, spontane, knappe en intelligente jonge vrouw. Beschamend denk ik terug aan de keren dat ik geïrriteerd met één peuter aan mijn been en een baby op de arm haar relaas en tranen aan moet horen aan de telefoon. Over haar eenzaamheid en over hoe zwaar haar leven is. Dat ze het zo vreselijk druk heeft met al haar sociale ‘verplichtingen’ en zo, zo, zo, zo mooooeeeehhhhoooooeeeee is van alles.
ZWAAR leven? Moe? Haha, laat me niet lachen. Jouw hele leven draait alleen maar om jou zelf. Wat JIJ wilt, wat JIJ kan, waar JIJ zin in hebt. Je kunt helemaal zelf bepalen wanneer en hoeveel je slaapt, waar en met wie je op vakantie gaat, of je een nacht wilt doorhalen zonder de volgende ochtend weer direct ‘aan de bak’ te moeten. Je kunt gaan studeren waar en wat je maar wilt, je gigantisch misdragen en nachten wegblijven. De wereld ligt aan je voeten! Geef verdorie jezelf een schop onder je nog strakke kont en geniet van je leven!
Half hoor ik haar door kindergejengel -en geschreeuw zachtjes tegen me zeggen dat ze mij zou willen zijn. Leuke vent, lieve kinderen en altijd iemand die thuis op je wacht. Mensen om ècht mijn leven mee te delen.
Ah, je wilt ze hebben? Prima! Ik kom ze zo brengen oké? Alle drie? Ja alle drie. Wil je de konijnen ook? En de poes? Ik doe er een strik voor je omheen, goed?
Weet je wat? Ik doe er de verplichtingen en verantwoordelijkheden gratis voor je bij, oké? Maar dan wil ik je niet meer horen klagen hè! Beloofd?
Mijn ogen dwalen over het papier. Het artikel grijpt me. Saskia Noort verwoordt wat ik mijn vriendin al zo vaak heb horen beweren. Het raakt me recht in mijn hart. Een traan biggelt over mijn wang. Want ineens besef ik dat het waar is. Bijna aan het eind van het artikel hoor ik kindergeschater over het water dichterbij komen. Snel lees ik de laatste regels weg, droog mijn tranen en slik.
“Mama, mama!’. De voetjes rennen steeds dichterbij en zodra ze op hun schattige, onbeholpen manier de boot zijn opgeklommen, vallen ze me in de armen. Dikke knuffels van glunderende, bolle koppies, fris gewassen haar. Een dikke, natte kus op mijn voorhoofd en ik geef ze een zoen in hun nog steeds naar zon en zonnebrand geurende kippennekjes. Puur geluk. En ik besef me hoe eenzaam het moet zijn zonder kids. De Happy Single bestaat niet. De Happy Mommy wellicht wel….. Ik geef mezelf een schop onder mijn blubberende kont en besluit nog meer te gaan genieten van mijn leven!