Het moederschap is zo verschrikkelijk ondankbaar
Denise Meijer
Het moederschap is een ondankbare baan. Zo wordt wel eens gezegd. Tenslotte krijg je er geen dik salaris voor en het kan eigenlijk nooit commentaar over hoe het beter kan. Het is geen werk waarop je van je baas nog wel eens een schouderklopje zal krijgen, omdat je het allemaal zo goed doet!
Een complimentje
Een moeder het moeten doen met de wetenschap dat haar kinderen gezond, gelukkig en actief bezig zijn met hun leven. Maar dat gewenste complimentje wat je door de dag heen zal helpen? Die krijg je vrijwel nooit. Wat krijgen moeders dan wel?
Nou de middernachtelijke voedingen, bijvoorbeeld.
Of de avonden dat je op en neer zal lopen met een huilend kind, zonder dat je weet wat er precies aan scheelt.
We krijgen de dagen waarop de kinderen weer naar school toe moeten en aankleden, of op tijd komen een regelrechte uitdaging is.
De dagen waarop er gejengeld wordt om een ‘cadeautje’. Je weet wel; zonder aanleiding, ophouden of oordopjes om het enigszins dragelijk te maken.
Het zijn de momenten waarop je met rode wangen je kind tot bedaren probeert te brengen.
Vaak in het openbaar, of in bijzijn van de visite.
Lees ook: Mijn kind maakt me gek…!
We krijgen te kampen met onze baas, die klaagt dat je wederom vrij wilt op dagen dat iedereen dit wel zou willen. Of wanneer je een dag vrij wilt om te zorgen voor je zieke kind.
Onzelfstandige vrouw
We kampen met de mensen die denken: goh, daar is weer zo’n onzelfstandige vrouw die thuis zit, leeft op het geld van haar man en waarschijnlijk hele dagen haar nagels lakt.
Of de collega’s die grinniken wanneer je jouw borstkolf tevoorschijn haalt.
En verontwaardigd zullen snuiven wanneer je beroep doet op je recht om hier op de werkvloer gebruik van te maken.
Het zijn de momenten waarop je er achter zal komen dat je nooit iets goed kan doen. Al zeker niet in de ogen van andere vrouwen die hetzelfde ‘beroep’ hebben als jijzelf.
Lees ook: In dit hilarische filmpje zie je hoe moeders elkaar veroordelen
De spuitluiers, buikgriepjes, de momenten waarop je ‘hulp-moedert’ op school.
De driftbuien, woedeaanvallen, het drama wat voortkomt uit zoiets als onbegrip.
De plakhandjes, snotsnoetjes, de vette fikken op het pas gezeemde raam.
De kruimels op de net-gezogen vloer, de modderpootjes op het witte kleed en, zonder het te vergeten: de oneindige stapel aan vieze was. Met vlekken, waarvan je het bestaan niet wist.
Een klein handje in de jouwe
Maar we krijgen ook de momenten waarop jij als moeder de enige bent die met een ‘magisch’ zalfje, elk pijntje wegnemen kan.
Een klein handje in de jouwe, het kleine mensje wat jou volgt, omdat deze er op vertrouwd dat jij weet waar je hem, of haar brengen zal.
We krijgen zelfgebakken moddertaartjes, een prachtige tekening – zelfs al weten we niet wat het kunstwerk voorstelt.
We zien dat ze gelukkig zijn
We zien onze kinderen opgroeien, groter worden. We zien dat ze gelukkig zijn en als moeder mag je best wel weten; ook dit komt echt wel een beetje door wat jij elke dag voor ze doet.
En vergeet de kusjes niet, de twee kleine armen rond jouw nek die er voor zorgen dat de wereld even niet zo slecht is als het soms lijken kan.
De momenten waarop er twee kinderogen naar je kijken en op de meest onvoorwaardelijke manier tegen je wordt gezegd: “Ik houd van jou.”
Lees ook: Ik liet mijn kind mijn make-up doen (filmpje!)
Zwaar? Ja. Ondankbaar? Nee!
Het moederschap kent zijn ups- en downs, zijn pieken en dalen.
We krijgen een hoop te verduren en elke basisemotie is slechts een understatement als je bekijkt tot wat een moeder zoal kan voelen op een dag.
Het is rommelig, stressvol, zwaar en van 9 tot 5? Ik denk dat wij mama’s daar alleen maar van kunnen dromen.
Het is vies, er komt geen einde aan en het kan ons zelfs van tijd tot tijd tot pure wanhoop drijven.
Ja, moeder zijn is een zware baan. Maar eerlijk… Ondankbaar? Dat is het niet!
En ik kies alle mooie momenten die ik op een dag mee mag maken, nog altijd boven een dik salaris, of dat ene schouderklopje van tijd tot tijd.
Bron beeld: Pixabay