Ik heb het hoogst haalbare bereikt
Mijn broer en schoonzus gingen lekker een weekend weg, dus de boeven S. en N. bleven twee nachten slapen. En na die twee nachten werd ik beloond met de hoogst mogelijke onderscheiding die je als tante kan krijgen.
Het logeerpartijtje begon op vrijdagmiddag. Het weer was gelukkig heerlijk, dus ze konden nog mooi even buitenspelen. Na de zwemles van S. en gezellig samen eten, was het tijd om naar bed te gaan.
Zaterdag was het weer nog steeds heerlijk, dus ‘s middags lekker op pad naar de kinderboerderij. Fietsjes, waterspeeltuin, springkussen en oh ja, tussendoor af en toe nog een diertje (de vissen in de vijver waren nog het meest interessant. Kinderlogica.). Op zondag een volgende kinderboerderij, met iets minder uitgebreide maar nog steeds prima speeltuin. Dat is ook het enige wat we van de hele kinderboerderij hebben gezien, de speeltuin. En een verdwaalde kip. Maar ach, ze hadden de grootste pret!
Lees ook: Wel de lusten, niet de lasten?
Oké, ik moet eerlijk zeggen dat het niet alleen maar rozengeur en maneschijn was hoor, dat weekend. S. en N. zie ik elke week, waardoor ze zich erg thuis voelen bij mij. Dat is natuurlijk super fijn, maar daardoor maken ze, net als thuis, af en toe ruzie en is het ook bij mij zeuren als het bedtijd is.
En er was nog iets dat me zwaar viel. Ik ben, als ‘kinderloos’ iemand, gewend aan mijn eigen ritme en mijn eigen dingen kunnen doen. En dat gaat dus niet met twee koters om je heen. Tenminste, niet voor mij. Als het je eigen kinderen zijn groei je daar waarschijnlijk in, dan weet je je momenten voor jezelf te pakken en vallen je eigen ritme en dat van je kind(eren) samen. Maar in een weekend krijg je dat dus niet voor elkaar. Het was hartstikke leuk en gezellig, maar ik had het gevoel helemaal niks gedaan te hebben dat weekend.
Lees ook: Mijn leven was vroeger veel leuker
Maar al dit gezeur van mij viel in het niets bij wat er zondagavond gebeurde. Broer en schoonzus waren terug en bleven lekker eten. We vertelden elkaar wat we hadden beleefd en gedaan dat weekend. En toen we lekker aan het toetje zaten, gaf N. mij de grootste eer die een tante kan krijgen. Met een glunderende glimlach zei hij: “Jeanine, ik ben verliefd op jou!”
Nu m’n vriend nog vertellen.