Ik ben de stomste mama van heel de wereld!
Denise Meijer
Mijn kind en ik liggen weleens overhoop. Waarschijnlijk komt dat door de aangename combinatie van mijn eigenwijsheid, in combinatie met zijn vaders koppigheid, samengepropt is in een persoontje van één meter twintig met een eigen willetje.
Zo was het onlangs weer eens ‘raak’ en toen hij door mij richting zijn kamer werd gewezen hoorde ik zijn melodramatische kreten en een welgemeende: “Je bent de stomste moeder van heel de wereld!”
Gemengde gevoelens
Hoewel ik in de eerste instantie woedend werd (ik bedoel: respectloos much?), me ergens een beetje gekwetst voelde en toch veel liever ‘de leukste mama van heel de wereld’ word genoemd, werd ik verrast door een emotie die ik niet van mezelf had verwacht, namelijk: trots.
Oké, menig van jullie zal waarschijnlijk nu denken van: ‘Hoe kan je daar in hemelsnaam trots op zijn?’ en geloof mij, ik stond er zelf ook een beetje van te kijken! Toch blijkt dit een vraag die achteraf, voor mijzelf toch heel makkelijk te verklaren is.
Stom is niet leuk
Stom genoemd worden is natuurlijk nooit leuk. Laten we eerlijk zijn.
Dat was het niet toen ik zelf nog een basisschoolkindje was en zelfs als volwassene is het nog ‘right in the feels’ als iemand mij platuit durft te zeggen dat ik een ‘stommerd’ ben.
Lees ook: Meisjes opvoeden. Het is toch net effe anders, zeg maar..
Desondanks kan ik de situaties dat ik mijn moeder de ‘stomste moeder ooit’ noemde nog heel goed herinneren. Dit omdat ik dat op zo’n moment ook echt zo zag.
Of dit nu was omdat ik op mijn sodemieter had gekregen voor iets wat niet door de beugel kon of ik niet zonder zwemdiploma’s mee mocht varen met mijn vriendjes uit de buurt. Redenen die ik nu, als moeder zijnde, heel goed begrijp en zelfs respecteer. Hoewel ik het op dat moment toch heel anders zag. Dat terwijl ze mij slechts wat probeerde bij te brengen of mij simpelweg gewoon wilde beschermen en gezond wilde houden. En dat kan dus best weleens resulteren in een kind wat niet persé heel erg blij met je is.
Lees ook: Anders krijg je een kutkind
Heelhuids en goed opgevoed
Natuurlijk wil ik graag leuk en lief gevonden worden als moeder, maar dat neemt niet weg dat de gezondheid, het welzijn en de algemene opvoeding van mijn kinderen voorop komt te staan.
Iets wat hij nog niet zo heel goed begrijpt en mij op zo’n moment dus even de ‘stomste moeder van heel de wereld maakt’.
Ik weet ook dat hij het op dat moment meent, omdat ik op de rem moet trappen op momenten dat hij door wil gaan. Soms omdat ik niet wil dat hij later een eikel wordt, soms omdat ik heel graag zeker wil zijn dat er überhaupt nog een ‘later’ komt en overall liever zie dat hij ‘later’ heelhuids bereikt.
Lees ook: Laat de jongens toch lekker stoeien en druk doen
Ik ben dus de ‘stomste moeder van heel de wereld’ en ik ben er trots op!
Niet omdat ik het leuk vind om zo genoemd te worden, maar omdat ik weet dat hij op een dag best begrijpt dat de dingen die me nu even stom maken, me over vele jaren de ‘liefste moeder van de wereld maken’. En in de tussenliggende tijd zorgen de toetjes na het avondeten daar wel voor! Maar alleen als hij zijn groente heeft opgegeten.
Want ach… soms moet je gewoon een klein beetje een ‘stommerd’ zijn.