Ja het is koud, maar laat je kind gewoon lekker buitenspelen!
Denise Meijer
Vroeger…
Oeps! Ik had mezelf voorgenomen om mezelf een nekschot te geven als ik deze leus ooit zou gebruiken, maar ik doe het toch. Want ik zie mezelf nog zo zitten. Op een regenachtige dag. Bij mijn ouders thuis. Wachtend tot het iets minder hard zou gaan regenen en ik weer naar buiten kon.
Want buiten, daar gebeurde ‘het’. Dat was voor de gemiddelde kind alles. Iets wat nu volgens mij heel anders is.
Ik neem vandaag even als voorbeeld. Een prachtige dag. Koud! Dat dan weer wel. Met op veel plaatsen zelfs een pak ijs waar heerlijk op geschaatst kan worden. “Gezond weer,” zo zou mijn oma het noemen. Mijn verwachting was dan ook dat ik op een dag als deze, talloze kinderen zou zien. Op straat en op de slootjes. Want schaatsen kunnen we niet zo heel vaak in Nederland en zulke zonnige dagen als deze? Die zien we ook maar weinig.
Echter was het doodstil. In de straat en op de slootjes.
Geen kind te bekennen. Ja, mijn eigen zoon. Die koste wat het kost even naar buiten moest om zijn vriendjes zijn bij elkaar gespaarde Mario-munten (don’t ask) aan zijn vriendjes wilde laten zien. Hij was overigens snel weer thuis, want niemand kwam buiten. Het was te koud.
Logisch! Of niet?
Want ik zie mezelf toch echt nog zitten. Op een regenachtige dag. Bij mijn ouders thuis. Wachtend tot het iets minder hard zou gaan regenen en ik weer naar buiten kon. Buiten gebeurde ‘het’. Buiten was voor de gemiddelde kind alles. En daarvoor gingen we door weer en wind. Tenslotte waren we niet van suiker.
Deze kleine flashback naar ‘vroeger’, deed me dan vooral afvragen:
Waar zijn alle kinderen gebleven?
De kinderen die, net als wij, door weer en wind gingen voor wat extra buitenspeeltijd. De kinderen die in de vrieskou ‘gewoon’ busjetrap aan het spelen waren en het op deze manier vanzelf weer warm genoeg zouden krijgen.
De kinderen die van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat op het ijs te vinden waren. En slechts naar binnen kwamen voor een kleine plaspauze en een beker warme chocomelk.
Zitten deze kinderen niet meer voor het raam, de minuten tellend voordat ze weer naar buiten mogen? Of zijn ze, zo door de jaren heen, toch wel een beetje van suiker geworden en is iedere minimale weersverandering een uitgesproken excuus om de dag achter de Nintendo door te brengen?
Dat terwijl juist dit soort dagen zoveel aan voordelen met zich mee brengen. Het is gezond. Ze krijgen een beetje weerstand en hebben waarschijnlijk zelfs de grootste lol. Het enige wat je ervoor hoeft te doen is ze naar buiten laten. En dat is ook best wat we als ouders mogen doen. Zelfs al is het koud, zelfs al regent het (een beetje) en zelfs al is er geen klap te doen.
Lees ook: 6 tips van een deskundige: zo overleef je de koude dagen
Dus, ouders van Nederland, kleed je kind lekker warm aan en zet ze buiten de deur! (of ga zelf mee als ze te jong zijn)
Laat ze de wereld ontdekken. Misschien juist omdat deze momenteel zo ‘anders’ is dan waar we afgelopen jaren zo gewend aan zijn geraakt.
Misschien juist, omdat onze kinderen echt niet van suiker zijn.
Al denken we nog te vaak van wel.
En dit is iets wat ze zichzelf ook weer mogen gaan realiseren. Want laten we eerlijk zijn: het is misschien wel koud, maar zo erg is een beetje regen, wind of kou toch ook weer niet?
(In ieder geval niet zolang ze niet besluiten om ijs van een lantarenpaal te likken… Dat loopt eigenlijk nooit goed af. En dit weet ik uit ervaring.)