Jongens mogen geen roze dragen!
Nee, dat is niet iets om een discussie mee te starten, maar een opmerking die mijn vijfjarige onlangs maakte. Toen ik het hoorde moest ik toch even slikken. Ik probeer haar namelijk op te voeden met het idee dat iedereen mag zijn wie ze willen zijn en dat je niet moet oordelen op het uiterlijk van iemand. Het gaat om wat er van binnen zit en eerlijk, daar kan geen photoshop tegen op.
Toch kwam die zin er met het grootste gemak uit. Zelfs toen ik erop doorvroeg vertelde ze lacherig dat roze alleen voor meisjes is. Waar komt dit opeens vandaan? Op mijn vraag of blauw dan alleen voor jongens was, had ze niet direct een antwoord. Een spijkerbroek is ook blauw en die zijn niet alleen voor jongens. Rokjes en jurkjes, die dan weer wel. Meisjes zijn prinsessen en jongens zijn Spiderman. Al kan een meisje dan ook wel weer een superheld zijn. Maar dan wel met een rokje, of in roze dat mag ook.
Lees ook: Moeten meisjes een bikini topje aan?
Waarom is roze alleen voor meisjes?
Waarschijnlijk heeft ze het op school opgepikt. Hetzelfde met het scheldwoord “Lul”. Dat kwam ook ineens uit het niets en ik weet zeker dat ze die niet van mij heeft. Wij zijn namelijk met zijn tweeën en tegen wie zou ik dan lul moeten zeggen? GVD of kut wil er bij mij nog weleens uitschieten. Als ik voor de tienduizendste keer mijn teen/ been of schouder stoot tegen een meubelstuk dat daar al eeuwen staat, hoor je mij geen “grote grutjes” grommen. Hoe “slecht” dat dan ook is. Maar lul? Dat heeft ze dus echt niet van mij. Hetzelfde geldt dus voor jongens die geen roze mogen dragen. Vroeger was roze zelfs de kleur voor jongens omdat dat voor sterk en stoer stond. Babyblauw was standaard voor meisjes omdat dat dan weer juist voor kwetsbaar en breekbaar stond. Ergens in de loop van de jaren is dat gedraaid en zelfs zo dat erg dat roze schijnbaar helemaal niet meer kan voor een jongen.
Wat “hoort”?
Ik vind het soms lastig om met dergelijke dingen om te gaan. Wat er op school gebeurd en gezegd wordt, daar heb ik geen invloed op. Ik kan er alleen maar tegenin gaan en mijn best doen haar te overtuigen dat het wel kan. Dat iedereen moet dragen wat ze zelf leuk vinden, ongeacht de kleur, vorm of wat dan ook. Maar buiten dat zal zij toch een eigen mening gaan vormen. En deze zal niet altijd overeenstemmen met die van mij. Dan is dat best even slikken. Want waarom kan een jongen geen roze dragen? Waarom kan een jongen geen jurk aan of nagellak op? Als ik haar dat vraag dan vindt ze het maar raar. Dat “hoort” niet. Dus nu kan ik alleen maar hopen dat haar uiteindelijke mening een beetje in de buurt komt van die van mij en dat wat “hoort” en niet “hoort” er vanzelf weer afgaat. Of dat er een aantal jongens in haar klas roze gaan dragen. Want dat is het wel bij kleine kinderen, die passen hun mening razendsnel aan. Zeker wanneer er een aantal stoere jongens opeens wel roze gaan dragen.