Kan een kind van 19,5 maand Harry Potter boeken lezen?
“Aah wat een lief meisje heb je, hoe oud is ze?”
Je bent in het park aan het wandelen op een mooie zonnige zondagochtend en komt een oude bekende tegen. Jullie hebben elkaar al jaren niet gesproken en volgens jou wist ze niet eens dat jij een kleine hebt. Je probeert heel enthousiast terug te doen maar ondertussen ben je hard aan het nadenken hoe ze ook al weer heet. Zo’n bevalling zorgt voor gaten in je geheugen. Je antwoord met de opmerking: “Ze is nu 17 maanden”.
Waarom moeders en vaders? Waarom vertel je de leeftijd van jouw kind in maanden? Als iemand aan jou vraagt hou oud je bent vertel je het toch ook niet in maanden? In jullie taal zou ik 303 maanden oud zijn, reken maar uit hoeveel dat is in grote mensen taal.
De reden
Voorafgaand aan het schrijven van deze blog heb ik heel lang nagedacht wat voor een reden het zou hebben om in maanden te rekenen. Is het bijgeloof, is het stoerdoenerij of zijn het naweeën van de bevalling? Geen van deze antwoorden leken voor mij een logische verklaring. Als het stoer zou zijn om in maanden te praten dan stop je er niet opeens mee. Hetzelfde geldt voor bijgeloof, waarom met iets stoppen wat goed en fijn aanvoelt. Dan zouden het de naweeën moeten zijn maar ook deze gedachtegang werd kort en klein geslagen in mijn hoofd. Vaders doen het namelijk ook en zij hebben geen last van naweeën.
Kan een kind van 19,5 maand Harry Potter boeken lezen?
Elke keer wanneer een ouder mij verteld hoe oud zijn kleine is en zij vertellen het in maanden dan ben ik van slag. Waarom heb ik niet standaard een rekenmachine mee? Zijn er geen ezelsbruggetjes voor om dit snel uit te rekenen? Ik zie dan het stel kijken naar mij en ik krijg het dan warmer en warmer. Uit onzekerheid stel ik een aantal hele domme vragen. Hoe gaat het op school met hem? Kan hij al goed lezen? Liep hij al snel?
Ik kan mezelf wel voor mijn kop slaan. Uit onzekerheid stel ik deze vragen maar wanneer ik logisch nagedacht zou hebben zou ik weten dat een kind van 19,5 maand niet naar school gaat en al helemaal niet alle boeken van Harry Potter gelezen heeft.
Stop met maanden, vertel in jaren!
Maar waarom maken ouders het anderen zo moeilijk? Het is toch veel makkelijker wanneer je zegt: Hij is anderhalf jaar of hij wordt over twee maand twee. Dan hoeft er niemand te rekenen in zijn hoofd en zal het gesprek vanzelf opgang komen zonder gekke en domme vragen. Een win-win situatie voor iedereen. Bij deze roep ik dan ook alle ouders op om weer normaal te doen en in jaren te praten. Zie je het al voor je, jij wordt 37 en in plaats van 37 staat er 444 op een taart. Ik denk niet dat je dat heel erg kan waarderen. Als je het zelf niet wil waarom dat wel bij jouw 21 maanden, 4 dagen en 12 uur oude kind?
Beeld: Pixababy