Opgroeiende kinderen… Waar zijn mijn baby’s gebleven?
Zwanger van de oudste kon ik me nauwelijks voorstellen dat ik ‘straks’ een baby zou hebben. Ook toen de uitgerekende datum dichterbij kwam, zag ik het nog niet voor me. Ik met een baby. Uh huh. Op het moment dat ik droomde dat ik met mijn baby en mijn oma, die een jaar daarvoor overleden was, in de supermarkt was en dat mijn oma wegliep met de kinderwagen waarin mijn baby lag te slapen, was ik ervan overtuigd dat ik mezelf niet met een baby zag omdat er iets met die baby zou gebeuren. Maar alles ging goed. De baby werd een dreumes, een peuter, en kreeg een broertje.
Ervaring met een baby
Zwanger van de jongste zag ik het wel helemaal voor me, ik met een baby. Ik met twee kinderen was een uitdaging, maar die peuter kende ik inmiddels goed en met een baby had ik ervaring. Een peuter en een kleuter, dat was uiteindelijk een beeld dat wel bij me paste.
Waar zijn mijn baby’s?
Niet zo heel erg lang geleden werd mijn jongste zoon zes. De oudste is acht. En ik ben compleet in shock. Hoe kom ik ineens aan die enorm grote kinderen? Een paar jaar geleden was ik toch zélf nog acht?! Waar zijn mijn baby’s? Mijn peuters? Mijn kleuters? Het is nog zó kort geleden dat de oudste leerde lezen en schrijven in groep 3, over een paar weken gaat mijn jongste naar die groep. Dan wacht ik na schooltijd bij het hek van het ‘grote’ plein en sta ik na vier jaar niet meer bij de kleuterdeur. Die lieve oudste, die voor mijn gevoel net heeft leren schrijven, stuurt e-mails naar zijn juffen van afgelopen jaar en gaat na de vakantie naar groep 5. Mijn oudste, die mijn leven acht jaar geleden zo volledig op z’n kop zette, heeft plotseling de helft van de basisschool al achter de rug.
Als ik foto’s zie van mijn jongens als peuter en kleuter, dan hebben ze nog precies dezelfde snoetjes. Maar toch lijken ze er totáál niet meer op. Hoe ontzettend snel zijn zij groot geworden… Opgroeiende kinderen, het gaat zo hard!
Tijd stilzetten!
Toen ik het hierover had met mijn moeder, snapte ze direct wat ik bedoelde. ‘Dat gevoel ken ik wel ja. Mijn peuter en baby zijn ineens 35 en bijna 32.’ *slik* Kan iemand de tijd even stilzetten? Alsjeblieft?