Kinderloos zijn. Waarom zou je (niet)?
We hebben het er hier al vaker over gehad, tijd voor jezelf, zonder kinderen. Of dat nu een avondje is, een weekend helemaal alleen, ook zonder partner of zelfs een hele vakantie, soms is het als ouders gewoon fijn om weer even tot jezelf te komen. Sommigen gaan nog een stap verder, die kiezen ervoor helemaal geen kinderen te nemen.
Dat staat tenminste in een artikel op de website van Metro. Zij constateren dat wat een aantal jaar geleden ‘not done’ was, namelijk helemaal geen kinderen hebben, nu steeds meer een trend lijkt te worden. Uiteraard hebben we het dan over de DINKi’s, Double Income No Kids. De tweeverdieners die liever met z’n tweeën blijven.
Lees ook: Mijn leven was vroeger veel leuker
Buiten je comfortzone
Zoals dat gaat met nieuws tegenwoordig, moet daar natuurlijk een verklaring voor gezocht worden. En uiteraard blijkt het al snel een ‘generatie dingetje’ te zijn. Er wordt een psycholoog bij gehaald, die zegt “dat deze generatie er alles aan doet om hun comfortzone niet te hoeven verlaten.” Zo, daar heb je nog eens een statement.
Eerlijk gezegd, voel ik me een beetje aangesproken door deze uitspraak. Nu vind ik mezelf nog wat te jong voor kinderen (ik ben 24), maar ook van mij wordt natuurlijk op een bepaald moment ‘verwacht’ dat het huisje-boompje-beestje plaatje ooit compleet gemaakt wordt met kinderen. Dus wil ik hier even mijn zegje over doen.
Wat nou als je leven nu al heerlijk is?
Begrijp me niet verkeerd, ik ben niet iemand die zegt: “Ik wil nooooooit kinderen.” Ik wil vooral NU nog geen kinderen, maar als ik ooit zo gelukkig mag zijn om een klein mensje of twee (of drie) op deze wereld te zetten, dan zou ik dat zeker bijzonder vinden.
Maar aan de andere kant kan ik me ook wel voorstellen waarom je het niet zou willen. Het is niet niks, je hele leven wordt overhoop gehaald door die kleine murmels. Jouw leven staat ineens niet meer op de eerste plek. En dat kan iets zijn wat je heel mooi vindt, maar het kan net zo goed beangstigend zijn. Want wat nou als je je leven zo heerlijk vindt, met je werk, je partner, je vrienden, je mooie appartement en je avonden uit? Is het dan verkeerd om ervoor te kiezen dat leven te blijven leven?
Lees ook: Als we boven een wiegje stonden, dachten we niet: ‘Dat wil ik ook!’
En nu hoor ik al een paar mama’s roepen: “Wacht maar tot je veertig bent! Dan heb je spijt!” Misschien wel. Maar misschien ook wel niet. Niemand kan in de toekomst kijken. Niemand weet hoe je leven, laat staan de wereld, er over 10, 20 of 30 jaar uitziet. Alleen jijzelf kan het beste inschatten wat er op dit moment en in de toekomst het beste bij je past. Als dat een leven met kinderen is, is dat prima. Is dat een leven zonder kinderen? Net zo prima!
Verantwoordelijkheid
In het stuk van Metro stond dat de jonge stellen van nu geen zin hebben in de verantwoordelijkheid die bij kinderen komt kijken. Zo zou je het kunnen zien. Maar als je het van een andere kant bekijkt, nemen ze misschien juist wel de verantwoordelijkheid voor hun eigen leven, om dat te leven zoals ze dat zelf willen. Tegen alle verwachtingspatronen in en ondanks alle vragen die ze onvermijdelijk gesteld krijgen.
Wat betreft mijzelf? Het lijkt me bijzonder om een klein wondertje te mogen krijgen, het op te voeden en het zien ontwikkelen. Maar mocht het me niet gegeven zijn? Dan knuffel ik mijn neefjes gewoon nog wat vaker dan ik al doe 😉
Bron: Metro – Bron beeld: Pixabay