Laat jij je baby alleen?
Rennen, vliegen, vallen, opstaan een weer doorgaan. Tegenwoordig zijn we allemaal hartstikke druk en rennen we van hot naar her. Niet altijd past de planning van onze baby daar helemaal in, of eigenlijk meer onze planning in die van de baby. Zeker wanneer je meerdere kinderen hebt, is het soms een onmogelijke taak om allerhande slaapjes, voedingstijden, sprongetjes, schooltijden, zwemlessen of sporttrainingen met elkaar te combineren.
Slapen in het eigen bedje
Met één baby ging het nog wel. Ik zou een moeder zijn van Orde, Rust en Regelmaat en zou mijn baby enkel in haar eigen bedje laten slapen, op rustige plekken voeden en de rest van mijn leven zou ik daar omheen plannen. Dat ging behoorlijk goed al zeg ik het zelf. ook voor Prinsesje nummer twee had ik hetzelfde stramien in mijn gedachten. Ook dat ging redelijk goed. Smurfje sliep haar slaapjes in haar bedje en ik vermaakte me dan prima met de oudste op ons balkon of aan de grote keukentafel met een spelletje.
Tot het moment kwam dat mijn oudste dochter naar school moest.
Inmiddels verhuist naar een huis met een tuin in een kindvriendelijke straat en eveneens kindvriendelijk dorp. Hartstikke leuk allemaal, maar het werd me toch een partij ingewikkeld om die slaapjes te combineren met de schooltijden van dochterlief. Zeker het eerste jaar, toen er van een continu-rooster nog geen sprake was en ik dus tussen 12:15 en 13:30 een vierdaagse strijd (op woensdag was ze gelukkig vrij van school) leverde om mijn oudste prinses van school te halen, te voederen en weer op tijd in die schoolbanken te krijgen.
En ja hoor, al snel werd het middagslaapje van mijn jongste dochter daar het slachtoffer van. Uiteraard sliep ze nog pinsesjesheerlijk wanneer het de hoogste tijd was om mijn andere kind van school te halen en moest ik haar woest verstoren in haar schoonheidsslaapje. Slapen in de wagen vertikte ze, want ja, ik had haar nooit ‘geleerd’ om on-the-road te tukken natuurlijk. Na menig keer een huilend en niet uitgeslapen kind mee te sleuren van en naar school, was ik het zat. Ik sloot de beeldbabyfoon (met internetverbinding) aan en installeerde de app op mijn telefoon. De weg van huis naar school was nog geen vijf minuten en via de Wondere Wereld van de techniek kon ik mijn kleine druif zien, horen èn de camera door de kamer laten bewegen. Want ja, gek genoeg joeg het idee van een brute inbreker me meer angst aan dan het risico dat mij iets zou overkomen…..
Strafbaar
NOOIT had ik gedacht dat ik de moeder zou worden die haar kind alleen thuis zou laten. Ontaard, onverantwoord en belachelijk zijn zomaar woorden die door mijn hoofd schoten. En strafbaar bovendien. Kinderen die nog niet oud genoeg zijn en nog hulpeloos zijn, die mag je in principe niet alleen laten volgens artikel 255 van het wetboek van strafrecht. Maar het was vooral heel praktisch en rustig voor ons alle drie.
En dan lees ik vandaag de blog van de waargebeurde verhalen van een politieagent en lopen de rillingen over mijn rug.
Mijn kind alleen thuis laten? Dat doe ik NOOIT meer na het lezen van de blog. Lees en je snapt wat ik bedoel.
Laat jij je baby alleen…..?