Laat je kind de baas zijn voor één dag
Ik las het jaren geleden in een tijdschrift: een moeder die haar kinderen eens per jaar baas voor één dag liet zijn. Toen al dacht ik dat ik dat zeker een keer zou gaan doen, zodra mijn kinderen oud genoeg zijn. Dit jaar was het zover. Ik liet ze baas zijn voor één dag.
“Zijn wij vandaag de beslissers?”
Een week voor de bewuste dag heb ik mijn zoon van vier en dochter van zes al ingelicht. Ik dacht dat ze er dan alvast over konden ‘brainstormen’ ;-). Nadat ik ze heb verteld dat ze over een weekje baas voor één dag mochten zijn en dat zij op die dag alles mochten beslissen, vroegen ze me dagelijks: “Mama, zijn wij vandaag de beslissers?” Ze hadden er duidelijk zin in!
Lees ook: Een weekendje natuur met de kids
Mama mag geen nee zeggen!
Toen was het zover. De dag waarop mama geen nee mag zeggen, behalve wanneer iets gevaar oplevert of teveel centjes kost. Mijn dochter komt ‘s ochtends bij mijn bed en vraagt meteen: “Is het vandaag dat wij de baas zijn mama?” “Ja lieverd, vandaag zijn jullie de baas.” Vervolgens blijkt dat ze het nog niet meteen helemaal weet te benutten, want ze vraagt me lief of ze naar beneden mag gaan en daarna of de televisie aan mag. “Ja, dat mag, want jij bent immers de baas.’ Oh ja….
Snoep, ranja en patat
Ik bereidde me voor op een dag vol snoep, ranja, patat en gekke activiteiten. Het ontbijt begon op de bank voor de tv en ze wilden hagelslag, iets wat ik normaal niet op de bank wil hebben. “Oké…” Daarnaast wilden ze niet alleen eten op de bank voor de televisie, maar zoonlief wilde met de iPad en dochter vroeg of ze ‘haar’ telefoon mocht, een oudje van mama. Uhm, tja, ik mag geen nee zeggen hè? Dus er werden drie schermen tegelijk bekeken en dat hebben ze zo’n twee uur volgehouden.
Mama op de trap!
Ik zat even koffie te drinken en in een tijdschrift te bladeren, toen de kleine meid ineens probeerde: “Mama, ga jij maar op de trap zitten!” Ik moest ontzettend lachen en vertelde haar dat ze mij vandaag best op de trap mag zetten, maar niet wanneer ik helemaal niks heb gedaan. “Oh ja, dat is niet eerlijk hè?”
Quality-time
Toen ik met de was bezig was, kwam mijn dochter omdat ze graag wilde verven en mama moest meedoen. En dit moment zal me van deze dag het meest bij blijven, want hoe vaak heeft ze mij niet hetzelfde gevraagd op het moment dat ik met iets in het huishouden bezig was? En hoe vaak zei ik dan ‘misschien later lieverd, mama is nu even bezig’? Te vaak! Ik heb mijn was naast de bank neergelegd en ben gaan verven met haar, even mijn onverdeelde aandacht bij het kleuren en tekenen en samen bespreken wat we zouden gaan maken. Dit moet ik veel vaker doen dacht ik!
Lees ook: Alles samendoen… Dit wil ik niet loslaten!
Zeeën van tijd
Na het verven wilden ze naar Ballorig. Meteen. Zo gezegd, zo gedaan. Het was nog net voor lunchtijd en al gauw kwam mijn zoontje vragen of we daar mochten eten. “Ja.” Hij rende naar zijn zus en riep “We mogen hier ook eten!!!” Meneer wilde uiteraard patat en mevrouw nam een tosti én poffertjes. Ze hebben zich van half twaalf tot half vijf vermaakt. De hele tijd rennen, glijden, klimmen, klauteren, in de ballenbak, ranja drinken, naar mama zwaaien. Wat een pret. En ik? Ik heb zitten tekenen. De hele middag helemaal op mijn gemakje tekenen met mijn zwarte fineliner. Wat een zee van tijd voor mezelf.
Ze kozen indirect voor groenten!
Tegen het einde moest ik natuurlijk weten wat de kinderen voor avondeten wilden. Ik rekende op patat, maar nee, ze kozen unaniem voor pasta pesto. Eén van hun favoriete gerechten. Nou, dat vond ik natuurlijk helemaal niet erg, want daar gaan zelfs groenten in 😉
Film, chips en popcorn op bed
Na het eten besloten ze dat ze een film wilden kijken op mama’s bed met chips, drinken en popcorn. “Oké.” Ik heb ze in de pyjama’s gehesen, popcorn gemaakt, chips in bakjes, ranja op het dienblad en naar boven. De gordijnen en deur moesten dicht zodat het lekker donker was. Ik probeerde de deur nog open te houden, want dat werd me eigenlijk een beetje te benauwd, maar toen wilde dochterlief de film al op pauze zetten om het zelf te doen terwijl ze verzuchtte “Ik ben toch de baas?” Oké dan, ik doe het wel…. Daar zaten we op een rijtje, lekker knus onder het dekbed, knabbelend van de kruimelende chips en de popcorn, te kijken naar Ice Age 4. Voordat de film begon, heb ik wel afgesproken dat zodra de film was afgelopen, de dag om was en ze naar bed moesten. Dat zou dan al een uur of tien zijn, dus laat zat.
Voor herhaling vatbaar
Volgend jaar doe ik het zeker weer! Kijken of ze dan slimmer met hun ‘macht’ omgaan en misschien wel om een snoepje vragen, iets wat ze nu niet één keer gedaan hebben. Oké, alleen de chips en de popcorn op bed, maar verder helemaal niks. Al met al hebben ze alleen veel meer beeldscherm-uren gehad dan normaal, aten ze hagelslag op de bank (die ik daarna kon stofzuigen en poetsen) en lag ik die nacht met kruimels in bed. En hoe mooi is het dat ik me bewust ben geworden van hoe vaak ik eigenlijk nee zeg omdat ik was sta te vouwen of iets anders in het huishouden doe wat ook best even later gedaan kan worden. Hopelijk denk ik hier nog vaak aan terug. En al die uren tekenen waren voor mij ook helemaal niet vervelend. Het was eigenlijk gewoon een superleuke dag! Ik zeg tegen iedereen: Doen! Laat je love2bemama even weten hoe het was!?! 🙂
Bron beeld: Pixabay en eigen materiaal