Langer vaderschapsverlof voor mijn vrouw
Ik denk dat niemand tegen meer vaderschapsverlof is. Geen moeder zal zeggen: “nee joh, ik had helemaal geen hulp nodig. Ik deed alles prima alleen die eerste weken. Mijn partner, die had ik echt niet nodig.”
Dat gemiezer over die drie extra dagen en dan – wow, nou danku hoor! – wel vijf weken! Voor 70% dan. Maar oke. We will take it. Want alles beter dan dit, toch? Wat is dat nou, twee dagen.
Ik kan mij alleen maar voorstellen dat degenen die daar beslissingen over moeten nemen nog niet eerder in de volgende situatie hebben gezeten:
Je hebt negen maanden lang een kind in je buik gedragen. Je bent kotsmisselijk geweest, hebt boven iedere wc in je kantoor gehangen, om vervolgens met een glimlach weer aan te sluiten bij de volgende vergadering. Kilo’s aangekomen, je hebt rugpijn, rusteloze benen en maagzuur op het hoogste niveau ervaren.
Lees ook: Verlenging vaderschapsverlof, ik stem tegen!
Vervolgens heb je weeën opgevangen. Zo’n 12 uur lang. De pijn en het ongemak daarvan is niet met woorden te beschrijven. Maar stel je voor dat je er een slaghamer in je buik zit die onophoudelijk heen & weer dendert tussen je buikwand en onderrug. En dan via je plasbuis naar buiten moet. Zoiets.
Daarna komen de hechtingen. Die doen zo’n week of zes pijn. Juist. Zes weken, waarin zitten, naar de wc gaan, fietsen en nog meer van die onbelangrijke dingen, gewoon ronduit k*t zijn.
Borstvoeding
Dan is er nog de borstvoeding. Lekkende tieten, pijnlijke tepels, opgezwollen borsten, knobbels in je borsten ter grootte van een mango. O en ik vergeet bijna het slaapgebrek: iedere 1-3 uur voeden. Ja, dat gaat ook ‘s nachts door. En dat hele ‘meeslapen met je baby’ kun je ook wel vergeten want die overige uren ben je als kersverse moeder vooral aan het kijken of je baby nog ademt.
Dus nee. 2 dagen zijn niet genoeg. En nee. 5 dagen ook niet. En 70% is voor heel veel mensen ook niet haalbaar. Ik had mijn vrouw (ja, bij ons heet vaderschapsverlof gewoon partnerverlof) keihard nodig die eerste weken.
Er is niks mooiers dan het krijgen van een kind. Het is het beste dat mij ooit is overkomen. Maar laten we niet doen alsof het niks is. Het is een gigantische aanslag op je lichamelijke, mentale (want slaapgebrek) en emotionele gezondheid. Die kinderen die wij eruit poepen, die zijn de toekomst. Dus toon wat respect voor de moeders die die toekomst mogelijk maken, door hun partners gewoon vijf weken vrij te geven: 100%. Graag per 2018. Dan heb ik er ook nog wat aan.
Bron hoofdafbeelding: Pixabay