Het leed dat LEGO heet
Generaties zijn er al mee opgegroeid en het is en blijft immens populair: LEGO. Een doos vol met zakjes gevuld met tientallen en soms zelfs honderden steentjes. Met uiteraard een boekje waarin je stap voor stap uitgelegd krijgt wat waar moet en in welke volgorde. Binnen een handomdraai kan jouw kind een complete kermisattractie, inclusief draaiende en schietende onderdelen tevoorschijn toveren. Althans zo lijkt het.
De werkelijkheid is iets anders…
In werkelijkheid is het mama of papa die bladzijde voor bladzijde elk steentje op de juiste plek probeert te krijgen. Urenlang met het zweet op je voorhoofd ben je ‘samen’ bezig om de hele constructie in elkaar te zetten om vervolgens aan het einde van het verhaal nog tig steentjes over te houden. Paniek… Ben ik dan wat vergeten? Heb ik het niet goed gedaan? Om vervolgens weer alle stappen te doorlopen. Zo leuk dat LEGO. Uren entertainment, zelfs voor de dertigplusser. Het is namelijk altijd mijn droom geweest om een vliegende attractie met ijsjeswagen te bouwen van weet ik het hoeveel priegelsteentjes. Echt! Zo leuk!!!
Lees ook: Deze moeder deed het speelgoed van haar kids de deur uit en kreeg haar leven terug
Ik voel me bijna een afgestudeerd werktuigbouwkundig engineer als ik klaar ben
Vroeger had je ook kastelen en boten die je kon bouwen, maar het was zo leuk omdat het redelijk eenvoudig was. Toen was je al blij als het deurtje open kon en de brug naar beneden. Tegenwoordig moet je bijna een werktuigbouwkundig engineer zijn om binnen 1 dag een werkend exemplaar te kunnen laten draaien. Bijna elk onderdeel kan draaien, schieten of op welke manier dan ook bewegen. EN je hebt nu duizend en één steentjes ter ‘versiering’. Althans bij de meidenvariant dan. Er is geen doosje waar niet standaard drie strikjes, vijf bloemetjes en tien ander soort gekleurde steentjes het geheel verfraaien. Uiteraard zijn dat ook de onderdelen die binnen no-time in de stofzuigerzak verdwijnen.
Mijn ‘ergste’ nachtmerrie
En dan als kers op de taart, na een uur spelen, komt kind lief met de mededeling dat de constructie die je net met bloed, zweet en tranen in elkaar hebt gezet, kapot is. Er is bijna niets ergers dan dat. Want een constructie steentje voor steentje opbouwen, dat gaat nog wel. Bij een halve constructie uitvogelen wat er ontbreekt… Dat is een heel ander verhaal!
Nu scheelt het ook dat ik niet zo handig ben met dat soort dingen. Binnen vijf minuten heb ik dan ook de neiging om het hele gebeuren, inclusief boekje, zo in de vuilnisbak te kieperen. Maar ja, dan bedenk ik me weer dat dat kleine priegelspul een klein fortuin heeft gekost. Dus haal ik weer diep adem, tel tot tien en haal het hele ding uit elkaar om weer van voor af aan te beginnen.
Lees ook: DIY Maak speelgoed van lege plastic flessen
Vastlijmen een idee?
Zou ze het doorhebben als ik er wat druppeltjes lijm tussen gooi? Dan kan het niet meer kapot EN sta ik nooit meer met mijn blote voet op een van die $*@$!&-blokjes. Want dat doet me daar toch een partij pijn! Dus als je mij wilt horen schelden, vloeken en tieren? Geef mijn dochter dan vooral LEGO voor haar verjaardag. Ga ik voor nu even genieten van de ronddraaiende kermisattractie waar ik vandaag aan heb mogen werken. Onder het genot van een glas wijn. Wat zeg ik, doe mij maar een fles!
Bron hoofdafbeelding: Pixabay