‘Lekker’ over andere moeders mopperen?
De één voelt zich genaaid door alle roze wolk-verhalen, de ander stoort zich enorm aan alle negativiteit die momenteel aan het ouderschap wordt gehangen. We genieten er met zijn alle enorm van om commentaar te hebben op jubelmoeders/klaagmoeders/thuisblijfmoeders/moeders-met-carrière/helikoptermoeders/draagdoekfanaten* en ga zo maar door. (*doorkruisen wat je zelf bent.)
Ik werd er zelf aan het begin van het moederschap helemaal horendol van. Op zoek naar waardevolle informatie over het prille ouderschap vond ik online vooral een enorme berg mopperende mensen, die allemaal vinden dat andere het helemaal verkeerd doen of zien. En het ergste is: ik werd er op momenten nog in meegesleept ook.
Hemel/hel
Naast de ‘het moederschap is een hemel/hel’-discussie, waarin grijstinten de strijd tegen zwart/wit visies helemaal verloren hebben, heb je ook nog de draagdoekmoeders versus de maxicosi-moeders en ga zo maar door.
Offline is het eigenlijk niet veel beter. Of misschien zelfs nog erger. Ik merk het zelf overal waar ik ga en waar andere, met name prille, moeders zijn: wat hebben we toch een commentaar op elkaar! ‘Wat dacht ze nou, dat het altijd lachen, gieren, brullen zou zijn?’ en ‘Ja, vind je het gek dat je kind niet luistert als je alles maar goed vindt’ en meer van dat soort ‘fijne’ opmerkingen zijn niet van de lucht, zeker achter iemands rug om.
Ook ik krijg zelf regelmatig commentaar. Over dat ik hem toch echt een warmer jasje aan moet doen, want ‘hij is al zo vaak ziek hè’. Of dat ‘ik het denk ik toch anders aan zou pakken als hij zo’n woede-aanval heeft’. Of het allemaal goed bedoeld is: geen idee. De een zal me oprecht een goed advies willen geven, de ander wil vooral de eigen werkwijze promoten. Wat ik wel weet is dat ik er soms knetteronzeker van word. En soms gewoon chagrijnig.
Vaders
Daarom heb ik een voorstel. Zullen we er gewoon mee kappen, met al dat gevit op elkaar? Natuurlijk ben ik niet zo naïef om te denken dat we net zijn allen helemaal gaan stoppen met roddelen, maar de ‘trend’ dat we elkaars moederschapsvaardigheden onder de loep leggen tot het begint te smeulen mag van mij nu wel afgelopen zijn. Ik ben er wel klaar mee.
Laten we een voorbeeld nemen aan de (meeste) vaders van Nederland. Die zie of hoor je hier niet over. Serieus: ik heb nog nooit een mannengesprek gelezen of gehoord wat hier over ging. Jij wel? Wedden dat ze er zich ook gewoon niet druk over maken? Dat is nog eens een goede aanpak.
Alle moeders willen het beste
Je hoeft het niet altijd met elkaar eens te zijn. Niet met dingen die je leest of ziet. En natuurlijk mag je daar wat van vinden maar het is de kunst om elkaar niet tot in den treuren af te zeiken en elkaar de hersens in te slaan. Je mag er wat van vinden en respecteer ook de mening van een ander. We zijn tenslotte allemaal moeders die het beste willen voor hun kind.