Leven na het krijgen van kinderen: wie ben IK eigenlijk?
Britt de Waard
Mijn dagen zien er momenteel redelijk hetzelfde uit. Om half 7 gaat de wekker, dan ga ik een rondje lopen met de hond en dan begint mijn dag. Boterhammen smeren, kinderen klaarmaken voor school, Nina voeden, poetsen, boodschappen en ga zo maar door. Vast niets onbekend voor de moeders onder ons. Laatst kreeg ik in de therapie de vraag wat ik zelf nog deed wat ik leuk vind. Ik heb gedacht en gedacht maar kon niets bedenken. Voordat jullie denken dat ik niet graag moeder ben; dat is het niet maar ik ben toch nog meer dan alleen moeder, huisvrouw, wandelende agenda en chauffeur? Maar wat dan? Wie ben ik; wat is mijn leven na het krijgen van kinderen?
Ik was altijd wat een ander wilde
Ik denk dat ik het nooit helemaal heb geweten. Door mijn enorme onzekerheid pas ik me namelijk constant aan aan wat mensen van me willen zien. Als ik een idee heb en 10 mensen zeggen dat ze dat een goed idee vinden maar 1 persoon niet: dan doe ik het niet. Ik ben constant bang voor de mening van anderen en durf duidelijk niet voor mijn eigen mening op te komen.
Misschien heb ik mede daardoor een eetstoornis ontwikkelend? Ergens zelf de baas over zijn? Nou top hoor… dan wil ik hier ook niet de baas over zijn!
Wilde ik aandacht?
Vorige week kreeg ik de vraag waarom ik eigenlijk was begonnen met bloggen? Deed ik het voor de aandacht? Ik voelde me meteen aangevallen en ging twijfelen? Deed ik het inderdaad alleen maar voor de aandacht? Ik heb hier dus een paar dagen goed over nagedacht en helemaal zeker ben ik niet. Ik schrijf al van kinds af aan ontzettend graag, ik heb in mijn kliniek-tijd zelfs een boek geschreven (nooit uitgebracht) en als ik nu in mijn hoofd vastloop is het eerste wat ik doe een pen en een schrift pakken en schrijven.
Misschien doe ik het wel een beetje voor de aandacht, aandacht voor onderwerpen waar niet zo makkelijk over gepraat wordt. Praten over onderwerpen waar mensen zich voor schamen. Maakt de reden eigenlijk uit? Ik doe iets wat ik leuk vind, waar ik van kan genieten en wederom ging ik door de mening van één persoon twijfelen of ik er wel mee door moest gaan…
Ik kies eindelijk een keer voor mijzelf
Het antwoord is ja, ik ga er mee door. Ik schrijf ontzettend graag, ik ben meer dan alleen mama en ik heb hiermee ontdekt dat ik dingen beter een plekje kan geven. Doe ik er iemand kwaad mee? Doe ik er iemand pijn mee? Naar mijn idee niet, dus blijf ik het doen zolang het voor mij goed voelt. Ik heb nog heel wat schijfinspiratie in dat malle hoofdje van mij zitten die ik graag wil delen met jullie.
Leven na het krijgen van kinderen
Zijn er misschien dingen die jullie van mij willen weten? Vragen waar jullie zelf mee lopen? Jullie kunnen me nu volgen via de website en een bericht ontvangen wanneer ik een nieuwe blog heb geschreven (schrijf je in onder deze blog!). Ik sta open voor suggesties dus reageer gerust hieronder en dan kan ik er iets mee!
Hopelijk mag ik veel mensen toevoegen als volgers, mag ik mensen helpen door mijn verhaal te delen maar kan ik vooral mezelf helpen door mijn verhaal te delen.
Wat doen jullie verder nog wat jullie ZELF leuk vinden?