Lid van De Club van Gebroken Moeders
Denise Meijer
Ik weet dat je hier niet bij wil horen. Wie wil dat nou wel!? De prijs die betaald ligt namelijk onmenselijk hoog, want om precies te zijn moet je een kind verliezen om een onderdeel te worden van deze, specifieke ‘club’. Deze gebroken moeders zijn overal…
We zijn overal; De Club van de Gebroken Moeders
Misschien ken je meerdere leden, misschien wel geen een. Je herkent ons misschien niet eens, maar we zitten toch echt overal.
We zitten in de vrouw die in de speeltuin spontaan opkijkt als ze de naam van haar overleden kind hoort uit de mond van een moeder die haar eigen kleintje roept.
We zitten in die ene dame die in de supermarkt naar het mopperende kind kijkt wat ongeveer dezelfde leeftijd heeft. Zich beseffend dat haar leven er heel anders uit had kunnen zien. Dat ze er alles voor over had gehad om een mopperend kind mee te slepen.
Had hij of zij er nog maar geweest..
We zijn de moeders die altijd een kind extra rekenen. Al doet ze dit tijdens een prietpraatje met de kapster vooral in gedachten, omdat het vandaag geen dag is dat ze er normaal over kan praten.
Soms zitten we in die ene kennis die niets van zich laat horen tijdens jouw kraamperiode. Gewoon; omdat dit nog net iets te pijnlijk voor haar is.
Wij zijn de vrouwen die als geen ander weten dat ze moeten koesteren wat ze hebben, maar toch een paar keer per dag stil staan bij wat er wordt gemist.
We zitten in de vrouw waarbij het verdriet soms door haar ogen schiet als ze iets hoort of ziet wat haar aan haar kind doet denken. In die ene ogenschijnlijke chagrijnige trut die op de sterfdag van haar kind alles tot in detail herleeft. Zelfs al zegt ze het op dat moment van niet.
We zijn de moeders die ondanks deze titel, voor een kind geen ‘mama’ kunnen zijn
We vieren iedere verjaardag en iedere mijlpaal die had moeten komen, maar altijd met een gapend gat in het hart. Omdat we weten dat je het échte vieren pas had gedaan als je kind nog bij je had geweest.
Lees ook: Ik ben een moeder. Maar geen mama…
Ik weet niet wanneer je bij deze club bent gekomen…
Ik weet ook niets over de hoe, wat en waarom.
Maar ik weet ook dat je de moeder bent die desondanks elke dag haar dapperste zelf is, die ondanks de pijn die ze voelt, haar andere kinderen wil laten zien dat ze er is.
Je bent een moeder die zich de ene dag een weg door de pijn heen knokt, maar de andere dag voelt hoe het gemis je omsingelt en opslokt tot je zelf niet eens meer lijkt te bestaan.
Ik weet ook dat je de vrouw bent die haar hart onherstelbaar heeft gebroken, maar overleeft. Zo goed en zo kwaad als het kan.
Lees ook: Compleet maar nooit helemaal…
En hoewel de pijn niet slijt, maar je er vooral mee leert leven; Het gemis is er altijd!
Waarschijnlijk herken ik je niet als ik zo tegenkom, maar ik weet dat je er bent.
We zijn er allemaal, overal en we zijn er altijd. We zijn incompleet, defect, kapot, beschadigd… We zijn lid van de Club van Gebroken Moeders. Zelfs al hadden we er letterlijk alles voor over overgehad om geen lid van deze club te zijn.
Photo by Daria Shevtsova from Pexels