Lieve moeders. Hou nog even vol!
Denise Meijer
Lieve moeders. Corona vraagt veel van ons als moeders. Het huishouden, werk, thuisscholing en politieagentje spelen. Het is best veel zo over de dag. We zitten allemaal in hetzelfde schuitje en het is zo goed voor te stellen dat je er even doorheen zit. Zeker op zo een dag dat je kind weigert om aan het werk te gaan, de vragen je om de oren vliegen, de kinderen elkaar niet kunnen luchten of zien en de rommel zich in driedubbel tempo lijkt op te stapelen. Alles terwijl je jezelf nog probeert te contreren tijdens een belangrijk, zakelijk telefoongesprek of Teams-vergadering.
Lieve moeders hou vol!
Dat dit voorlopig nog wel even gaat duren, werkt ook niet bepaald bevordelijk. Ik ben soms al trots op mezelf dat ik de week ben doorgekomen zonder al teveel achterstallig werk, alleen maar om erachter te komen dat de wasstapel er ook niet minder om wordt. Zelfs al zitten de kinderen thuis. Toch kwam ik erachter dit stressgevoel ook deels bij mezelf lag. Noem het de eeuwige drang om alles op rolletjes te laten lopen of het feit dat ons dagelijkse ritme compleet overhoop is gegooid. Iets wat ik mag zeggen nu ik wederom om 01:00 ‘s nachts bezig ben met werk inhalen. Dat terwijl de wekker morgen gewoon weer om 07:30 gaat. Daarom wil ik zeggen: ‘Lieve moeders. Hou nog even vol’. Iets wat makkelijker wordt als je de volgende dingen in je achterhoofd houdt.
Het huishouden loopt niet weg
En er komt ook niemand op visite, dus je hoeft je ook niet te schamen als je huis een keer wat rommeliger is. Dus laat de boel de boel en doe eens iets wat gewoon leuker is. Ga kleuren met de kinderen, zet een muziekje op en houd een dance battle, trek je schoenen aan en maak een wandeling. De zooi is er echt nog wel voor als je wel de mentale energie hebt om het op te ruimen!
De wasstapel
Ja, zelfs al kom je nergens; er komt letterlijk geen einde aan! Gelukkig hoef je toch nergens naartoe, dus je kan gewoon drie dagen in hetzelfde huispak vertoeven. Niemand die het ziet (of ruikt).
Ga de strijd niet aan lieve moeders
Er zullen dagen zijn dat zelfs je meest werkwillige kind de kont tegen de krib gooit en het vertikt om huiswerk te maken. Logisch, want dat hebben we zelf ook. Heeft je kind zo een offday? Ga dan vooral de strijd niet aan. Het achterstallige werk kan hij of zij later wel inhalen. Doe in plaats daarvan even iets leuks. Gewoon om de druk van de ketel te halen. Ook voor hen is het een rare periode.
Vier de kleine momenten
Misschien spreek ik voor mezelf, maar vooral dat uitzichtloze gevoel gaat me soms de parten spelen. Het liefst kruip ik de hele dag onder de dekens, met Netflix op de achtergrond, een bak ijs en een shitload aan zelfmedelijden. Lieve moeders, je schiet er echter geen bal mee op. Dus in plaats daarvan vieren we de kleine momentjes. De keer dat mijn kind zonder enige tussenkomst van mij al zijn schoolwerk netjes heeft gemaakt, bijvoorbeeld. Of dat pietepeuterige beetje sneeuw wat er afgelopen weekend gevallen is. Nog iets wat we mogen vieren: dat we nog allemaal gezond en gelukkig zijn. Iets waar je soms door de drukte van alledag niet bij stilstaat.
Adem in, adem uit
Kinderen zijn net bloedhonden. Ze ruiken het als je zelf niet lekker in je vel zit of gestresst bent en het resultaat? Razende, tierende en ruziënde terrorkinderen, die er nog net niet voor zorgen dat je aan dagdrinken begint (of misschien ook wel). Neem dus soms even een momentje om goed in, en uit te ademen. Relax!
Ga bij jezelf na dat we allemaal in hetzelfde schuitje zitten en alle ballen hooghouden nu gewoonweg onmogelijk is. Nog belangrijker: als jij gestresst bent, dan zijn je kinderen dat ook daar wordt echt niemand gelukkiger van. Wees dus niet bang om gewoon een momentje te nemen. Geniet van elkaars gezelschap, want ook dat is normaal gesproken iets menig ouder tijd tekort voor heeft.
Dus lieve moeders, hou vol! Ook hier komt een einde aan. Al zag ik dat einde ook liever gisteren, dan vandaag.