De Luizenmoeder: Ik wil ook drank voor het 10-minutengesprek
Denise Meijer
De Luizenmoeder krijgt het al vijf weken voor elkaar om op maandagochtend hét gesprek te zijn voor bij de koffietafel.
En vorige week zondag konden de trouwe kijkers wederom rekenen op een paar leuke hoogtepunten. Zo bleek juf Ank ook maar ‘gewoon’ een mens te zijn, werd Nancy haar ‘werkmentaliteit’ vergeleken met die van de nazi’s en kwam Anton zijn ‘glansmethode’ niet echt helemaal van de grond.
Lees ook: Een staande ovatie voor… Juf Ank!
Daarnaast werd Volkert plotsklaps mijn nieuwe favoriet, omdat hij op het geniale idee kwam een bar neer te zetten vooraf aan de 10-minutengesprekken.
Ueh… Score!
De eerste CITO-rondes zijn hier op school inmiddels achterwege en dadelijk, vlak voor de voorjaarsvakantie, gaan dan ook de eerste rapporten mee naar huis. Hierop volgend natuurlijk de gevreesde tien minuten-/ rapportgesprekken waar je te horen krijgt hoe je kind het doet en hoe deze zich gedraagt. En ik spreek nu slechts voor mijzelf wanneer ik zeg dat deze gesprekken toch altijd iets van stress met zich meebrengen.
Om te beginnen omdat ze nóóit zo lopen zoals je denkt.
Je kan namelijk volledig relaxt – en misschien zelfs een tikje verheven het gebouw binnenlopen, omdat je wel weet dat Vlinder lekker meekomt in de klas, om vervolgens naar huis te gaan met een zwaar klotegevoel, omdat je liefelijke dochter eerdaags de klassegoudvis heeft opgevreten alsof het een gepekelde haring was.
Zelfs als je kind eigenlijk niets anders heeft dan een geschiedenis aan 10-minutengesprekken waar er enkel vol lof over zijn prestaties wordt gesproken: dan nog zie je vooraf enkel, lichtelijke nerveuze ouders in de gang. Wachtend op hun beurt. Met het besef dat er iemand anders is die hun kind heeft beoordeeld en deze bevindingen uitgebreid met je gaat bespreken. Wetend, dat ook hun braverikje kan besluiten dat het best ‘grappig’ is om klasgenootjes te folteren tijdens het buitenspeelkwartier.
Dit soort gesprekken lopen dan ook altijd uit. Met als gevolg dat je zomaar een halfuur moet wachten, met al die andere gelijkgestemde ouders.
Lees ook: Mijn dochtertje is Citoziek
Volkert zijn idee vond ik dus zo slecht dus nog niet. Sterker nog: ik ben PRO indrinken voor het 10-minutengesprek.
Ik wil ook een bar, met wijn, zodat ouders zich een beetje ‘moed’ in kunnen drinken voordat ze argeloos het hol van de leeuw binnenkruipen en voor degene die achteraf wel een borrel kunnen gebruiken. Leerkrachten inbegrepen, uiteraard!