Waar maak jij je schuldig aan? 12 typische mama dingen…
Voordat ik moeder was dacht ik vrij simpel over het ouderschap! Niks onderhandelen, geen stem verheffen en al zeker niet tot drie tellen. Ook waren er tal van dingen waar ik braakneigingen van kreeg en zweerde ze nooit, maar dan ook nooit te doen. Je kent ze wel, van die typische mama dingen.
Lees ook: Je gaat toch niet op vakantie zonder je kind? Ik wel.
Yep, toen werd ik dus moeder en moest ik mijn mening even flink bijstellen. Inmiddels is het zelfs zo erg dat ik heel hard na moest denken om überhaupt tot een lijstje te komen. Simpelweg omdat de meeste dingen “gewoon” zijn geworden.
Lees ook: Ja, ik ben zo’n moeder!
Hieronder een paar dingen waar ik me schuldig aan maak, maar die ik “vroeger” echt never-nooit-niet zou doen:
1. Aan de kont van mijn kind ruiken om te kijken of ze gepoept hebben!
Ieuw! Dat doe je toch niet? Nou ik wel hoor, regelmatig zelfs. Althans voordat die van mij uit de luiers was. Nu controleer ik alleen nog die billen na het poepen. Ook zo’n standaard tussen neus en lippen door “klusje”.
2. Haar gezicht met spuug schoonmaken!
Althans schoon, schoon…. Mijn bacillen over haar wang smeren zou ik niet per definitie schoon willen noemen maar je kunt dan in ieder geval niet de chocolade/ aardbeien/ pindakaas/ smeerworst en allerhande andere vlekken herkennen. Het is de snoetenpoetser die ik altijd bij me heb!
3. Ik ben de vuilnisbak van mijn kind geworden!
Je leest het goed, ik ben haar persoonlijke; dat-hoef-ik-niet/ lust-ik-niet-bah bak. Van dat veel te dure patatje wat mama vervolgens op mag eten (want weggooien is zonde), tot het half afgekauwde snoepje, ik eet het allemaal op. Ondertussen lik ik ook nog even het smeltende softijsje zodat haar handen niet onder komen te zitten. Deze prullenbak krijgt heerlijk alle restjes. Jammie….
4. Ik mijn vrienden overlaad met schattige, grappige, leuke en aandoenlijke foto’s van mijn prinses!
Mijn tijdlijn staat vol met dat spul en om er zeker van te zijn dat jij ze ook gezien hebt, app ik ze je nog even. Zeg nou zelf, die foto is toch geweldig?!
5. Ik mijn eigen woordjes verzin en zinnetjes gebruik in volwassen gezelschap die eigenlijk alleen voor mijn dochter bestemd zijn.
Oeps. Kan ik er wat aan doen dat jij niet snapt dat dikkedelletjes (sorry, zo noemde mijn dochter het) gewoon frikandellen zijn? Of als ik een wc hoor doortrekken ik standaard roep of “het” gelukt is…. Typisch mama dingen of gewoon automatisme. In ieder geval niet altijd even handig.
6. Als mijn dochter spuugt, ik standaard schijn te denken dit op te kunnen vangen met mijn handen.
Je kent het wel, kindlief is misselijk en moet spugen. Nog voor je de emmer kunt pakken is het al bingo. Met het volume van een kleine exorcist spuugt ze haar hele maaginhoud eruit. En in plaats van dat vrolijk op de grond te laten belanden heb ik altijd het briljante idee dat ik het wel even op kan vangen. Sta ik dan. Met een handenkommetje vol kots en nog steeds een oceaan aan spuug op de vloer. Briljant idee, echt briljant….
7. Schatgraven in verschillende holtes van mijn kind.
Hoe ranzig is dat? Echt sorry. Zo peuter ik regelmatig groene, glibberige dingen uit haar neus en inmiddels draai ik ook m’n hand niet meer om voor wat oorsmeer of andere ranzigheden. Ik weet het, het is te smerig voor woorden. Het feit dat ik het doe is niet het ergste. Het feit dat ik er geen braakneigingen van krijg vind ik nog het meest schokkend. Ik bedoel, dat is toch serieus smerig?
8. De drie minuten/ uur regel bij eten
Bij eten dat op de grond is gevallen hanteer ik op regelmatige basis de drie minuten i.p.v. seconden regel. He, daar ligt nog een stukje broccoli. Hier, eet nog even op! Geen idee hoe lang dat daar al ligt, maar zolang het overeen komt met wat er die avond op tafel staat, dan eet je het gewoon op. Zand schuurt de maag toch? Ze zeggen niet voor niets: Je kunt hier van de vloer eten. Er ligt immers genoeg.
9. Stiekem eigen eten en drinken meenemen naar plekken waar dat eigenlijk niet mag!
Yep, guilty! Je denkt toch zeker niet dat ik €5.- uit ga geven voor een patatje waarbij zij na twee happen al niet meer hoeft? Gewoon een boterham met kaas! Waarom je met je hoofd in de tas een hap moet nemen? Gewoon voor de lol schat, gewoon voor de lol!
10. Vermaak heeft een hele nieuwe dimensie gekregen!
Zo ken ik inmiddels elk deuntje van Dora en zing ik feilloos mee met K3. Gezellig een middagje kwartetten waarbij je op “magische” wijze steeds verliest, of voor de tienduizendste keer hetzelfde boek lezen. Ik doe elke keer gezellig mee. Gek genoeg loopt er hier weleens dvd/ spel of boek weg. Nee schat, ik heb echt geen idee waar die is, kijk alleen nog even niet in de prullenbak!
Lees ook; Ziet jouw dag er ook zo uit?
11. Tot tien tellen is nu meer om moeders te kalmeren dan iets anders.
De illusie dat mijn dochter feilloos naar mij luistert heb ik jaren geleden al opgegeven. Waar ik begonnen ben met tot drie te tellen, werd dat in de loop van de tijd verlengt naar tien. Nu tel ik nog steeds tot tien, maar dan om mezelf te kalmeren. De rest heb ik opgegeven!
12. Mijn ouders zijn mijn ouders niet meer…
Vroeger was het gewoon pap of mam. Makkelijk en duidelijk. Maar sinds de komst van mijn dochter is het nooit meer pap of mam. Die zijn gewoonweg ingeruild voor opa en oma. Zelfs als mijn dochter er niet bij is noem ik ze zo. Sorry opa en oma, ehm, ik bedoel pap en mam. Love you!
Ik zal me vast aan nog meer typische mama dingen schuldig maken hoor! Maar dat zijn nu, net als bovenstaande, allemaal dingen geworden die ik als normaal zie. Dingen waarvan ik niet meer op of om kijk, terwijl ik daar vroeger toch echt niet aan moest denken. Heb jij nog aanvullingen?