Maandelijkse ongemakken. Waarom nog?
Nu ik echt, echt, echt klaar ben met kids en ons gezin dan ook echt, echt, echt helemaal compleet is, kan ik maar niet wennen aan dat ene vervelende verschijnsel, wat zich eens in de maand voordoet. Ik kan het niet verenigen met anno 2017.
Overal zijn high tech hoogstandjes voor of een fijne knop waar je iets mee aan- of uit kunt schakelen. Soms voldoet een simpele vingerafdruk of een commando met je stem zelfs. Waarom geldt dit niet voor de menstruatiecyclus van een vrouw? Het is zo ouderwets en achterhaald om, nadat je gezin compleet is, iedere maand weer door te blijven bloeden. Compleet met alle overige ongemakken van dien inbegrepen. Waarom? Vraag ik me dan iedere maand weer af.
Waarom begrijpen mijn baarmoeder en haar consorten niet dat er zich geen schattig baby’tje meer in mijn buik zal gaan nestelen? Waarom volstaat een mondelinge, korte, doch duidelijke uitleg jegens haar niet? Ook geen enkele moeite om dit eventjes zwart- op wit te verkondigen. Het maakt mij niet uit. Waarom moeten wij tot ergens halverwege onze middelbare jaren wachten tot deze rompslomp uit zichzelf stopt? Dat is toch totaal niet meer van deze tijd?
Aan mijn lijf geen polonaise meer
Dit moet toch anders kunnen? En dan heb ik het niet over allerhande anticonceptie. Want aan mijn lijf geen polonaise meer. Bij mij komt er niets meer van hormonen of ander gespuis in mijn lijf om zwangerschap te voorkomen. Those days are gone. Doe ik niet meer. Klaar. Punt. Ik zette drie prachtige kinderen op de wereld. Ik ben drie keer finaal uit mijn voegen gebarsten en weer terug. Het is klaar. Mijn lijf krijgt nu rust.
Lees ook: 7 tips om de overgang van 1 naar 2 kinderen soepel te laten verlopen
In een gekke bui probeerde ik het gesprek met mijn baarmoeder en consorten aan te gaan. Maar je raadt het al; dat zette geen zoden aan de dijk. Mijn baarmoeder doet gewoon wat ze moet doen en weigert pertinent haar taak te verwaarlozen. Ze doet het met verve. Dat moet ik haar na geven. Iedere maand, stipt op tijd, maakt ze zich weer klaar om een wonder der natuur op te vangen en uit te laten groeien tot een nieuw, volwaardig leven. Ergens is het ook heel aandoenlijk. Maar wat zou het fijn zijn als ze zich nou eens en voor altijd neer zou leggen bij het feit dat haar taak er op zit. Ze deed het uitmuntend en ik ben haar eeuwig dankbaar voor het grootste geschenk dat ik in mijn leven mocht ontvangen. Met warme herinneringen kijk ik terug op die bijzondere tijden die ik dankzij haar mee mocht maken. Dat hebben we samen maar mooi even gefikst.
Lees ook: 8x de overblijfsels van mijn zwangerschappen
Magisch
Nu is het tijd om dat tijdperk vaarwel te zeggen en achter ons te laten. Al een tijdje ben ik daar aan toe. Ergens ook best gek. Want ooit had mijn baarmoeder iets magisch. De tijd voordat mijn kinderen geboren waren, stond ik mijn menstruatie kranig door en werkte de gedachte dat mijn baarmoeder ooit mijn kindjes warm zou houden, buitengewoon verzachtend.
Die taak zit er nu echt op. Er is ook geen heel klein kansje dat ons gezin ooit nog uit zal worden gebreid. Het is goed zo, het is klaar. Die magische gedachte heb ik ook vaarwel gezegd. Na het uitbroeden van mijn kroost is mijn maandelijkse ongemak, totaal onzinnig geworden. Daarin verschillen mijn baarmoeder en ik duidelijk van mening.
Pensioen
Nu rest me een oneindig respect voor die prachtige dienst die mijn baarmoeder mij leverde en de herinneringen aan die bijzondere tijd dat ik mijn meisjes mocht dragen. Maar lieve baarmoeder, lieve eierstokken, lieve eisprong….het is klaar, het is over. Jullie mogen met pensioen.
Bron afbeelding: Pixabay