Moedermelk sieraad cadeau: een symbool voor mijzelf
Waarom een moedermelk sieraad dragen? Onder het mom van ‘je moet jezelf af en toe even kietelen’, deed ik mezelf laatst iets cadeau wat al een tijdje op mijn lijstje stond. Hét symbool voor de mooie momenten, maar ook de strijd die ervoor geleverd is; ik gaf mijzelf een moedermelk sieraad cadeau.
Angst voor borstvoeding
Bij mijn eerste heb ik lang getwijfeld of ik het zou doen, borstvoeding geven of niet. Door alle horrorverhalen om me heen durfde ik het uiteindelijk niet. Dean werd prima groot met de fles en is nu een kerngezonde knul van bijna 6, dus hij heeft er niets mee geleden. Toch knaagde het gevoel dat ik wat gemist had, zeker toen mijn beste vriendin beviel en ze zo lovend sprak over het gevoel dat borstvoeding haar gaf. Ik besloot het dus gewoon te gaan proberen bij nummer 2.
Borstvoeding geven niet vanzelfsprekend
Mijn dochter Lexi werd geboren en ik begon vol goede moed met borstvoeding geven. Het ging eigenlijk best prima; de melk kwam op gang, ze dronk en het viel reuze mee qua tepelkloven en andere ongemakken. Helaas was dit moment van euforie slechts van korte duur, want na een week bleek ze niet goed aan te komen. We hebben heel wat tripjes naar het consultatiebureau afgelegd, en gingen elke week wegen. Werkelijk iedereen had er wel een mening over en die kreeg ik ook te horen, of ik nu wilde of niet. Het zou wel aan mijn melk liggen, er zouden wel niet genoeg voedingstoffen inzitten… Noem het eigenwijs, maar ik wíst gewoon dat dat het niet was.
Na twee ziekenhuisopnames en op sterk aandringen van het ziekenhuis besloot ik alleen nog maar te gaan kolven, en stopte het live voeden toen ze 3 maanden oud was. Na 5 maanden fulltime kolven (terwijl er ook al een peuter van 2 rondliep) was ik het vreselijk beu en stopte ik er mee. Heel wat tranen heb ik vergoten in deze maanden, om de onzekerheid, de bemoeienis, de moedeloosheid als ik weer een half flesje gekolfde melk stond weg te spoelen door de gootsteen, omdat ze niet wilde drinken. De voorraad melk in de vriezer doneerde ik, zo werd het in ieder geval nog gedronken.
Toen mijn dochter 3 was werd ein-de-lijk duidelijk waarom ze zo slecht groeide! Het heeft nooit aan mijn melk gelegen, maar Lexi heeft het syndroom van Turner.
Een nieuwe kans: borstvoeding geven
En toen werd ik voor de derde keer moeder. In een eerdere blog schreef ik al dat dit kindje voelde als mijn herkansing, en dat gold zeker voor de borstvoeding, Ik was vastbesloten het avontuur opnieuw aan te gaan, na de strijd die ik de vorige keer had geleverd. En wat ging het soepel! Sammy deed het meteen fantastisch en ze groeide als kool. De kraamverzorgster noemde ons natuurtalenten.
Moedermelk sieraad cadeau; een symbool
Toen kwam ik op een site die moedermelk sieraden verkocht. Prachtige, handgemaakte sieraden, waar je dus je eigen moedermelk aan kon laten toevoegen. Ik was meteen verkocht! Met zorg stelde ik mijn ketting samen; een hanger met melk, een plaatje met de eerste letter van de namen van de kinderen en een zoetwaterpareltje. Deze ketting is voor mij het ultieme symbool voor de strijd die ik geleverd heb, maar ook voor mijn doorzettingsvermogen. Het herinnert mij er elke dag aan dat ik mijn moedergevoel moet volgen.
Sammy is nu 6 maanden en drinkt nog steeds bij me. Ze is ons laatste kindje dus ik geniet er heel bewust van. Ik weet niet hoe lang ons avontuur nog duurt, maar ik heb er in ieder geval een prachtig en dierbaar sieraad aan over gehouden…