Nee, je dreumes is niet gek geworden…
Laatst kreeg ik een appje van vriendin M., bestaande uit één woord: ‘Argh’. Ik wist vrijwel meteen waar het over moest gaan.
Want net als ik heeft zij een dreumes rondstappen, van ruim 1,5 jaar. En in tegenstelling tot wat je als naïeve first time mom denkt, zijn de beruchte sprongetjes dus echt niet afgelopen als je kind de leeftijd van 1,5 heeft bereikt. Verre van!
Gillen en slaan
Juist rond die leeftijd kun je dus blijkbaar de eerste echte driftbuien verwachten. En hoe! Gillen, slaan, met spullen smijten, op de grond gaan liggen: alles erop en eraan.
Rare redenen
Er kunnen allerlei redenen zijn voor zo’n terrordreumes-momentje. Mijn zoontje wordt momenteel ontzettend pissig bij elk omkleedmomentje en bij elke luierwissel. Dat valt dus in te calculeren. Maar er zijn ook onvoorspelbare momenten. Zo werd hij de laatste dagen vreselijk boos omdat:
- hij het afval niet uit de prullenbak mocht halen
- hij geen nieuwe boterham mocht, omdat hij nog brood op zijn bordje had
- hij de poes niet nog meer brokjes mocht geven (het bakje liep al over)
Zucht. 😉
Daar staat tegenover dat hij op de andere momenten ontzettend schattig is, steeds meer kletst en zelfs al een beetje helpt in huis. Hij vindt het bijvoorbeeld geweldig om ’s ochtends de tafel te dekken, samen met mij.
En gelukkig is het bij ons niet wekenlang mis: hij is telkens een week of twee/drie sikkeneurig, om daarna weer meer te kunnen. Oftewel: sprongetje.
Wat is er toch?!
Maar op die momenten dat mijn zoontje echt he-le-maal uit zijn dreumesstekker gaat, denk ik soms echt even ‘wat is er toch met hem aan de hánd?!’. Je zou bijna gaan denken dat er iets mis is met je kind, terwijl je het kleine, ontzettend pissige en rood aanlopende mensje zonder succes probeert te kalmeren.
En juist daarom is het zo fijn om ook de verhalen van mijn vriendin met dito dreumes te horen. Het stelt me gerust dat anderen met hetzelfde worstelen en zij zich ook wel eens afvragen wat er toch in vredesnaam met hun lieve kindje is gebeurd. Dus, lieve mede-moeder van een kleine terrordreumes: je bent niet de enige en je dochter of zoon is niet gek geworden. Haal diep adem en herhaal: het is een fase!