Mijn nichtje is een testkind
Sinds de komst van mijn nichtje heb ik voor het eerst de titel van tante gekregen. En ik ben niet de enige met een nieuwe functie. Mijn zus is voor het eerst moeder en mijn ouders zijn voor het eerst opa en oma. We zijn met de hele familie in een nieuwe wereld belandt, genaamd: babyland. Dat is even wennen, leerzaam en soms ook vooral uitproberen.
Het moge duidelijk zijn, ons familiezijn is uitgebreid met een nieuw gezinslid en dat brengt nogal wat met zich mee. Oma en tante Marian passen geregeld op en daardoor ziet ons huis er een beetje anders uit dan voor mijn nichtje er was. De waslijn hangt vol met slabbetjes en spuugdoekjes, overal kom je speelgoed tegen en de keuken is verrijkt met een nieuw stuk meubilair: de box.
Alles is nieuw. Daarom is Google onze beste vriend en brengen Google en ik veel tijd samen door. Mijn nichtje is acht maanden oud en heeft geen idee dat we eigenlijk maar gewoon wat doen. De boekjes zeggen dit en internet zegt dat en daar tussenin vinden we een middenweg. En wat onvindbaar is, ach dan proberen we gewoon wat uit.
Lees ook: Ik ben een Googleholist
Mijn moeder wil graag een kledingstuk maken voor de winter. Ze heeft al een heel mooie col gemaakt en nu wilde ze graag een mutsje maken. De maten waren alleen verkeerd en dus is het een keppeltje geworden. Natuurlijk maken wij daar hilarische foto’s van. De kleine meid vindt dat niet erg, want die krijgt alle aandacht.
Oom en tante-zijn
Zelfs mijn stoere vriend, voorheen absoluut geen baby-gek, is fan van de kleine spruit. We zijn al een lange tijd samen en zo nu en dan kunnen we kijken hoe het voor ons is om te zorgen voor een baby. Ik zie het als een soort proefperiode.
Laatst pasten we op en moest ze voor het slapengaan nog een flesje. M’n nichtje was moe, had honger en jengelde. Samen gingen we op onderzoek uit hoe m’n zus en zwager dit normaal doen. Waar de doos met voeding staat, het flesje en hoeveel er dan van alles in moet. Het kostte wat moeite om elkaar te begrijpen met het gejengel erbij, maar uiteindelijk was het gelukt en hadden we alle ingrediënten in het flesje.
Ik had haar vast, m’n vriend schudde het flesje. Hij was alleen eventjes vergeten om z’n vinger op het tuitje te doen en dit had hij een beetje laat door omdat hij de andere kant op keek. Met het sputterende tuitje richting m’n nichtje en ik. “Kijk uit!!!” riep ik geïrriteerd, zijn blik kwam onze kant op en we lagen samen in een deuk. We waren bezaaid met spetters flesvoeding.
Lees ook de tante blog van Jeanine: Wel de lusten, niet de lasten?
Eigenlijk boffen we maar met zo’n makkelijk meisje die we van hot naar her kunnen slepen en alles wel prima lijkt te vinden. Je kan haar altijd op schoot of in de box zetten en een speeltje geven en ze is tevree. Ze is misschien wel een te makkelijk testpersoon. Een proefpersoon die alle testen doorstaat. Hmm… misschien moet ik een moeilijkere test bedenken…
Bron hoofdafbeelding: Flickr