Nummer 2 op komst!
Als je een kindje hebt gekregen dan denk je dat je het allemaal wel weet. En dat het bij een tweede allemaal niet zo’n verrassing zal zijn. Been there done that… toch?
> Lees ook: “Krijgt hij geen broertje of zusje? Wat zielig!”
In verwachting met verwachtingen
Het lijkt wel alsof het bij nummer 2 nog veel meer impact heeft. Laat je bij spruit nummer 1 alles maar een beetje over je heen komen, want je weet toch niet wat je te wachten staat. Bij nummer 2 heb je ineens verwachtingen en ben je ineens bang dat het totaal anders zal zijn.
Daar sta je dan met een positieve test in je handen en het eerste wat er door je heen schiet is: Oh my god, straks hebben we twee kinderen! En de dagen daarna vind je ineens dat je buik al veel voller wordt. Wat??!! Okay de boel is al beetje opgerekt, maar vorige keer zag je pas wat bij 4 maanden, en nu begint dat al bij 6 weken??!!
Tweede keer eerste echo
Eigenlijk net als bij de eerste keer, wordt het toch pas echt als je die echo ziet. En ook dit keer leek het net alsof ik niet naar mijn eigen buik keek, alsof je denkt: Huh wat doet dat garnaaltje daar nou? En daarna komt toch wel het besef: Ik ben weer zwanger. En weer kijk je naar die buik, dit keer met een soort dubbel gevoel want ergens is een groeiende buik het prachtigste bewijs van een zwangerschap, maar met 8 weken denk je toch: Bah ik word nu al dik.
Vooralsnog verloopt het precies zoals mijn eerste zwangerschap, wederom een vakantie waarbij ik de cocktails mocht inruilen voor een spa rood. En behalve de normale vermoeidheid die nu eenmaal hoort bij het eerste trimester, heb ik nergens last van. Fingers crossed dat dit ook voor de rest van mijn zwangerschap zo zal zijn.
Dat was vorige keer toch anders…
Had ik bij mijn vorige zwangerschap vanaf het moment dat ik het wist nul behoefte aan wijn meer. Kan ik nu na een dag op werk, dochter opgehaald van de opvang, en dan nog eten moeten koken, echt snakken naar dat glas wijn waar je net even dat moment van ontspanning in kon vinden.
Ook vond ik het vorige keer geen enkel probleem om te wachten tot de 20 weken echo om er achter te komen of de muisjes roze of blauw mochten worden. Een pretecho, nee joh dat hoeft toch allemaal niet. Nu? Ik vind wachten tot 16 weken al een opgave, laat staan 20, ik MOET gewoon weten wat het wordt!
En als laatste wat ik mezelf innig voorneem, om zolang als het kan naar de gym te blijven gaan. Aangezien ik de vorige keer zo’n twee maanden van tevoren een beetje lui werd en vanwege een reorganisatie zat ik al thuis… met teveel koekjes en chocolade. Die hebben bijgedragen aan de laatste 2-3 kg die na de bevalling gewoon bleven zitten. Lesje geleerd… hoop ik!?