Oma koekie en de suikers
Mijn dochters eerste hapje was een goedgevulde vinger met dikke, vette slagroom van oma koekie terwijl ik in de keuken stond om de vers gekookte worteltjes klaar te maken. Mijn nekharen gingen recht overeind staan en als een wilde stier trok ik haar bij oma vandaan.
Daar ging mijn ideaal plaatje waarbij ik net als Doutzen Kroes vol trots kon zeggen dat mijn kind op vier jarige leeftijd nog nooit suiker had gegeten. Nee, mijn kind was vier maanden tijdens haar eerste kennismaking met die verdomde suikers en daar bleef het niet bij.
Oma koekie geeft niet alleen koek
Zodra mijn dochter bij oma koekie binnenkomt vraagt ze om een koekje en die krijgt ze dan ook. Oma koekie noemt dat onderdeel van het ritueel en regelmaat is heel belangrijk voor kinderen zegt ze dan. Zeker, maar waarom in godsnaam met koek!? Schil een lekker appeltje voor dat kind, snijd het in kleine stukjes en ze is nog een half uur zoet ook. Heb je daar geen zin in dan zijn er nog tal van andere opties wat je mijn dochter voor kunt schotelen. Ze eet alles; haring met uitjes en zuur, paling, tomaatjes, paprika, alle soorten fruit.. ze eet het op alsof de wereld vergaat. Maar nee bij oma krijgt ze koek. Vandaar oma koekie.
Lees ook: Van bourgondiër naar gezonde levensstijl
Tot zover kun je het nog als grappig zien totdat jouw kind gevoerd wordt met zogenaamde kinderwafels rijk met calcium (en vol met suikers!), een pepermuntje in stukjes gesneden, een krentenbol, een kaasstengel, een stukje taart, nog een hapje taart van oma, een plakje worst, hagelslag, limonade en weet ik veel wat voor sporen ik nog meer vind op haar kleding als ze aan het einde van de dag over hyperactief weer thuis komt. En ik maar denken dat het een ADHD’er is maar het is eerder een ADBOHD’er (alle dagen bij oma heel druk).
Dweilen met de kraan open
Een paar weken terug had ik voor haar tweede verjaardag een overheerlijke suiker vrije worteltaart gemaakt die ze met liefde op at maar door oma werd vervloekt. En dat terwijl die aan de zelf gemaakte appeltaart (vol met suiker) zat! Ze kon er geen goed woord over zeggen en ging meteen over op mijn vreemde “abnormale” gezonde keuzes die ik mijn dochter voorschotel (die ze trouwens heerlijk vind) zoals zoete aardappel, gedroogd fruit en pompoen. Volgens oma is dat voedsel uit de oorlog en complete armoede. “Geef dat kind toch eens een lekker koekie, dat mag best zo nu en dan” en hups daar verdwijnt weer een stuk appeltaart met slagroom haar mond in.
Lees ook: 4x minder suiker in het ontbijt
Ik heb er vaak genoeg wat van gezegd maar heb de moed opgegeven. Thuis probeer ik haar het goede voorbeeld te laten zien en bij oma hou ik het in de gaten als ik erbij ben. Als ik er niet ben is het oma tijd, ik moet me er maar bij neerleggen. Ze doet veel voor mij en zeker voor de kinderen en om iedere keer de strijd aan te gaan vind ik ook lastig. Het feit dat we haar oma koekie hebben genoemd heeft haar al doen beseffen dat het probleem misschien toch wel iets erger was dan ze zelf dacht. Sindsdien gaat het beter, nu hopen dat ze die trend voortzet.
Bron beeld: Flickr