Kind in groot bed: slapen of opvoeden?
Mijn jongste heeft de eerste 18 maanden niet doorgeslapen. Minimaal vijf keer per nacht, meestal vaker, stond ik op om hem te troosten, voeden of om hem zijn speen terug te geven. Nu begrijp ik nog niet helemaal hoe ik die tijd ben doorgekomen, want wanneer ik nu maar een keer per nacht uit mijn slaap word gehaald, voelt dat al als een gebroken nacht.
Mijn bed
De peuter is nu bijna een kleuter, nog drie maanden tot hij vier jaar wordt. Bijna iedere nacht wordt hij nog wakker, maar tegenwoordig begint hij dan niet te huilen, nee, hij kruipt bij mij in bed. Soms ongemerkt, dan zie ik het pas in de ochtend, vaak word ik er wel wakker van.
Kind in groot bed
En dan? Wat doe ik? Niks. Ik wil slapen. En wanneer ik niks doe, dan kan ik snel verder slapen. Mijn bed is 180 cm breed, ik slaap er dus niet minder om wanneer hij aan de andere kant van het bed ligt. Toch wil ik dit patroon wel een keer doorbreken, maar ik weet niet hoe. Ik heb ‘s nachts gewoonweg geen zin in opvoeden. Wanneer ik hem terug breng naar zijn eigen bed, ben ik ten eerste al weer wakker, omdat ik uit bed moet. Dan gaat meneer natuurlijk ook nog protesteren. Dat gaat geheid enige tijd kosten en met een beetje pech wordt zijn zus dan ook wakker.
Adviezen
Natuurlijk krijg ik hier regelmatig, gevraagd en ongevraagd, adviezen over. “Je moet dat niet toelaten”, “leg hem gewoon terug, jij bent de baas”, “je moet doorzetten, dan ben je er zo vanaf”. Vooralsnog doe ik niks met die adviezen. Ik heb nog niet de gouden tip, dus ik kies slapen. Opvoeden doe ik overdag wel en wie weet, op een dag denk ik: “Hee, we slapen al tijden iedere nacht door.” Of is dat wishfull thinking?
>> Lees ook: Samen slapen (met kind)