Stoppen met de pil; die keuze maak je samen
Lottblogt
Als het aan mijn man lag, dan waren we al jaren geleden gestopt met de pil en als alles voorspoedig zou verlopen waren we inmiddels vast al bezig aan kindje nummer 3… Echter heeft hij te maken met een vrouw die zeer veel waarde hecht aan zekerheid en daarom werd zijn geduld op de proef gesteld. Ik wilde wel stoppen met de pil, maar ook de zekerheid hebben dat we er financieel goed voor stonden om te kunnen beginnen aan een kindje.
Eerst trouwen, dan verbouwen…
Mijn man besloot mij tijdens de zomervakantie ook nog ten huwelijk te vragen. We hebben altijd tegen elkaar gezegd dat we dit groots gingen vieren. Zo gezegd zo gedaan maar dat betekende wel dat ons spaargeld op was. Mijn volgende vraag was: hoe kunnen we nu aan kinderen beginnen? We besloten om na onze bruiloft te genieten van een heerlijke honeymoon en daarna flink te gaan sparen… Niet alleen voor een kindje maar ook voor een uitbouw en een leefkeuken die ook nog op ons verlanglijstje stonden.
En toen… je gelooft het niet maar op één van de bekendste radiostations van Nederland won ik een complete keuken. Geweldig natuurlijk maar ik zou mijzelf niet zijn als het hele financiële plaatje direct weer in mijn hoofd op popte. HOE konden we stoppen met de pil terwijl we een keuken aan het verbouwen waren. Straks raakte ik zwanger en zaten we middenin een verbouwing! Maar ik vroeg mij ook af hoe lang het zou kunnen duren voordat ik daadwerkelijk zwanger zou worden. Die onzekerheid; van jezelf kun je gek worden!
Knoop doorgehakt: stoppen met de pil
Eindelijk; na veel wikken en wegen hebben we besloten te stoppen met de pil. Nu werd het menens, het kon zomaar zijn dat we binnen de kortste keren zwanger zouden worden. Ons leventje zou voorgoed veranderen. De eerste maanden waren we vooral bezig met mijn cyclus; wanneer we het beste gemeenschap konden hebben en zijn er verschillende ovulatietests uitgevoerd. We waren vol goede moed bezig om zwanger te worden!
Totdat ik erachter kwam dat mijn maandelijkse periode niet maandelijks was, maar soms zelfs twee maanden uitbleef of zelfs nog langer. Dit leek mij niet juist en daarom ben ik mijn cyclus via een app gaan bijhouden. Dit is een geweldige app, waarin je je temperatuur, gewicht, tests, cyclus en nog veel meer kan bijhouden en daar dan een gemakkelijk overzicht van krijgt.
Het wilde niet lukken…
Uiteindelijk waren we zo’n negen maanden verder en werd duidelijk dat mijn cyclus erg onregelmatig was. Ik heb toen besloten om naar de huisarts te gaan. Toen deze mijn cyclus via de app zag, verwees hij me direct door naar de fertiliteitskliniek, omdat het duidelijk was dat dit geen normale cyclus was. Dat was even schrikken, naar een kliniek… Maar het was ook wel een fijne gedachte; daar kunnen ze uitzoeken wat er precies aan de hand is en kunnen we waarschijnlijk verder geholpen worden.
Na ruim een maand konden we bij de kliniek terecht. Ondertussen hebben we onze droomkeuken laten ontwerpen en plannen gemaakt voor de uitbouw die er zou komen. Bij de kliniek maakten we kennis met de gynaecoloog, een erg prettige en rustige vrouw die ons ging begeleiden en stelde ons direct al op ons gemak.
Na de kennismaking, waarbij er onder andere vragen gesteld werden over onze gezondheid en mijn cyclus, kreeg ik een inwendige vaginale echo. ‘Jemig wat is dat ding groot!’ was mijn eerste gedachten en achteraf bleek mijn man diezelfde gedachte te hebben gehad 😅.
PCOS en zwanger worden
We hebben daarna verschillende afspraken en onderzoeken gehad, wat voor ons een onzekere periode was, omdat we er eigenlijk nooit koppels over hadden gehoord die hier ook mee te maken hebben gehad. Uiteindelijk bleek ik het polycysteus ovarium syndroom te hebben, oftewel PCOS. Bij vrouwen die PCOS hebben, worden in de eierstok meerdere kleine vochtblaasjes gevormd, die moeilijk tot groei en ovulatie komen. Doordat de eisprong uitblijft, krijg je ook minder vaak of geen menstruatie. Door het ontbreken van een eisprong wordt de vruchtbaarheid sterk verminderd.
Oke, ik blijk dus een syndroom te hebben. Best even schrikken, maar we kregen te horen dat behandeling hierbij vaak mogelijk is, wat ons direct gerust stelde. 5 tot 10 % van de vrouwen blijkt dit syndroom te hebben. Wij zouden eerst starten met medicijnen, deze zou ik moeten nemen tijdens mijn menstruatie, vanaf dag 3 tot dag 7 om op die manier een eisprong op te wekken. Het plan was om af te wachten tot ik ongesteld zou worden en mocht dit na 35 dagen nog niet het geval zijn, dan zou ik eerst een zwangerschapstest moeten doen. Mocht ik niet zwanger zijn, dan moet ik beginnen aan een kuur om de menstruatie op te wekken.
Lees ook: Ik heb PCOS en ik doe mijn verhaal
Weer niet zwanger…?
Dat gaf ons rust, de gedachte dat er iets aan te doen was maakte ons minder onzeker en we waren van plan om alle behandelingen die mogelijk waren, te ondergaan.
Uiteindelijk bleek ik na 35 dagen nog niet ongesteld en wilde ik ’s avonds de zoveelste zwangerschapstest uitvoeren. Eenmaal daarmee bezig kwam mijn man boven en vroeg hoe het ervoor stond, waarop ik hem de test liet zien en als reactie gaf ‘wat denk je, weer niet natuurlijk. Morgen start ik met de kuur…’ en daarop legde ik de test nog even weer terug op de wastafel.
Ondertussen deed ik mijn lenzen uit en wilde ik me verder klaarmaken voor de nacht, totdat ik weer op de test keek en daar toch nóg een streepje zag staan. Ik was helemaal overdonderd en ik moet echt even wat langer naar de test kijken om dit te geloven. Tranen sprongen in mijn ogen en daarop ben ik direct naar beneden gestormd om het mijn man te laten zien. Deze was net op de bank neergeploft en keek verbaasd naar mijn overhaaste binnenkomst.
Zwanger!
Toen ik de test liet zien, kon hij het niet geloven en zei dat ik er opnieuw één moest doen. Ik kon niet meteen plassen dus na een groot glas water en wachten heb ik de volgende test gedaan. De volgende test gaf hetzelfde aan. We konden het gewoon niet geloven. Wat nu? Zou het echt zo zijn, dat kan toch helemaal niet? We deden de volgende ochtend voor de zekerheid nog een test. En deze bleek ook positief!
Die dag erop hebben we nog een test gedaan welke ook positief bleek en toen heb ik maar contact gezocht met de kliniek en daar bevestigden ze het. Als de test aangeeft dat je zwanger bent, dan klopt dat. Dus gefeliciteerd! Dat was de eerste die ons met onze zwangerschap feliciteerde… Zo bizar, maar zo geweldig! Ik heb een dag later nogmaals voor de zekerheid een test gedaan, deze was wat duurder, gewoon om voor mezelf zeker te weten dat het echt zo was. Ik kon het gewoon niet geloven! De onzekerheid blijft aanwezig.
Lees ook: Heel veel gratis babydozen en kraampakketten
We konden anderhalve weken later al terecht voor een echo om te zien of er daadwerkelijk een vruchtje in mijn eierstok zat en via een inwendige echo bleek dat echt het geval. Hoe bijzonder, zo mooi! Echt zo onwerkelijk en terwijl ik dit typ springen de tranen mij zo weer in de ogen. We bleken nog niet zo lang zwanger te zijn, dus was er ook nog niet heel veel te zien, maar dat er een hartje klopte was erg duidelijk. Wat is het mooi om dat te zien!
Dubbele opluchting
Omdat we nog vroeg in de zwangerschap waren konden ze zelfs zien uit welke eierstok het vruchtje kwam. Voor mij fijn om te weten omdat het onzeker was of één van de eierstokken wel zou werken vanwege een nare ziekte/verkleving in het verleden. Uiteindelijk bleek het eitje uit de eierstok te komen waarbij de vraag was of deze wel zou werken. Een super grote opluchting!
Uiteindelijk zijn wij gezegend met een natuurlijke zwangerschap zonder hulpmiddelen of behandeling, terwijl we dit niet meer gedacht hadden.