The next PSY, the next Roger Federer… of allebei?
Eindelijk kon ik weer eens gaan lunchen met vriendinnen zonder man en kinderen. En waar hebben wij het dan over? Over man en kinderen, voornamelijk kinderen. Het zoontje van de ene vriendin zit op zwemles en judo. Het zoontje van de andere vriendin gaat waarschijnlijk op pianoles. En mijn zoontje? Mijn zoontje wordt bijna vier en ja, Ik moet voor hem wat gaan bedenken. Nou ja, moet. Heel vaak lijkt het wel alsof de maatschappij ons vertelt, wat wij moeten doen. Wat wil mijn zoontje eigenlijk zelf? Wordt hij the next PSY of toch wat anders?
Wat wil mijn kind?
Hoe weet je wat je kind leuk vindt? En als hij aangeeft wat hij leuk vindt, hoe weet je dan, dat hij de hele cursus volhoudt? En moet het iets muzikaals zijn of juist iets sportiefs? Of misschien iets creatiefs? Of allemaal?
Ik weet wel wat ik wil. Dat mijn zoon niet achterloopt op andere kinderen. Dat hij iets meekrijgt, wat ik belangrijk voor hem vind. Dat hij datgene doet, wat hij leuk vindt. Dat hij later geen spijt van krijgt, als hij het niet doet.
Gelukkig merkte ik vrij snel aan mijn zoontje dat hij muziek erg leuk vindt. Zodra er muziek is, gaat hij dansen. Nou ja, dansen? Het zijn meer dansachtige bewegingen. Alle mogelijke youtube dans filmpjes hebben wij laten zien, van Tsjoe Tsjoe Wa tot Gangnam Style van Just Dance. Hij vindt ze allemaal leuk. Dus, dansles kan niet missen. Muziekles doorstrepen.
Verder is hij erg actief. Hij vindt voetballen en tennissen ontzettend leuk. Zijn vader gaat twee keer per week tennissen en dan wil hij altijd mee. Hij staat dan ongeroerd aan de kant te kijken en pakt alle ballen op, net als een ballenjongen. Hij vindt het prachtig. Als mama vraagt of hij mee wil naar de kantine, lijkt het wel alsof ik van hem eis om te gaan slapen. “Neeeee, ik wil blijven kijken.” “Oke, oke!” Sportles doorstrepen.
Actief bezig zijn
Ik mag van “geluk” spreken dat het duidelijk te zien is aan mijn zoontje, wat hij leuk vindt en wat hij niet leuk vindt. Kleuren, lezen en puzzelen, dat is niks voor hem. Na tien minuten kleuren, gaat hij weer met zijn treintjes en autootjes spelen.
Soms lijkt het wel alsof ‘anderen’ ons vertellen wat onze kinderen moeten kunnen qua sport, taal, muziek en verder. Op sommige scholen krijgen kinderen in groep 1 al een cito-toets. Zwemles, ja dat moet. Zwemmen is belangrijk in Nederland met al dat water. Maar zwemles opnemen tijdens schooltijd, ho maar. Instrument, ja of nee? Als ik het niet doe, wat als hij later spijt krijgt? Als ik het wel doe, zal hij mij dan kwalijk nemen dat ik hem heb gedwongen om een instrument te spelen?
Zolang jij je kind goed blijft observeren, met je kind blijft praten, dan kom je er wel achter wat hij/zij leuk vindt. Ik weet het al, weet jij het al?