De tijd raast voorbij…
Op een donkere decemberavond zit ik alleen op de bank. Kindjes in bed, manlief aan het sporten. De kat ronkt tevreden, al moet hij naast me liggen door de laptop die zijn favoriete plekje op mijn schoot in neemt. Op tv speelt een film die ik al een paar keer gezien heb en ik surf wat doelloos rond op internet. Om onverklaarbare redenen tik ik in een onbewaakt moment de naam van de website in waar we online onze foto’s opslaan. En voor ik het weet droom ik vertederd weg bij de jongere versies van mijn kinderen.
…De zachte baby-wangetjes van mijn dochtertje, waar ik als een paparazzi omheen cirkelde en wel duizend foto’s van heb gemaakt in die eerste maanden. Mijn man, met toen nog een volle haardos, die haar een brede lach ontlokt.
…Een dierbare foto van mijn dochter samen met mijn vader op haar eerste verjaardag, die we heerlijk buiten in het zonnetje konden vieren. Wat waren we blij dat hij er nog bij kon zijn, 3 maanden later is hij overleden.
…Nog meer zonnige foto’s, nu van de maand die we met z’n drietjes door Thailand reisden. Een klein lachend meisje met een enorme duikbril op haar gezichtje in helderblauw zeewater. En een lief slapend lijfje tegen me aan, samen wiegend in een hangmat.
…Mijn meisje dat vol trots en heel teder haar pasgeboren broertje vast houdt. De bolle toet van diezelfde baby een paar maanden later, ik zou hem bijna niet herkennen.
…Mijn zoontje slapend in zijn ledikant met een duimpje in zijn mond, friemelend aan zijn haar. Zo lag hij net ook in zijn bed, toen ik even stilletjes op zijn kamertje keek.
…Een klein jongetje dat met rode Jip en Janneke regenlaarsjes aan in de plassen stampt en met zijn hele gezichtje dikke pret uit straalt. Zijn zus uitgedost in prinsessenjurk, met heel veel blauwe oogschaduw en roze lippenstift, op mijn hoge hakken.
…Twee kleine lijfjes gehuld in zwembroekjes die hand in hand over de golven springen op de eerste warme dag van de zomer.
…Mijn dochter die net in groep 3 zit en haar broertje een boekje voorleest, terwijl hij aandachtig luistert. Ze zitten samen in een stoel.
Al die herinneringen voor eeuwig stil gezet op dat ene moment. Wat zou ik graag even dat beeld in stappen, om zachtjes over hun wangen te strelen en een kusje op hun voorhoofd te drukken. En afscheid te nemen van die kleine baby’tjes in mijn armen, de dreumesen met hun koddige pamperkontjes en de peutertjes die op mijn schoot klimmen.
Wat raast de tijd voorbij. De jaren glippen door mijn vingers en met weemoed in mijn hart zie ik mijn kindjes groot worden.
Dan blijft mijn oog hangen op de meest recente foto, twee paar glanzende ogen kijken me vol verwachting aan. Klaar voor het kerstfeest op school zijn ze allebei op hun mooist gekleed, met glitterjurk en stropdas. Grote zus beschermend met een arm om de schouders van haar broertje heen. Ook al zijn ze niet meer zo klein, hebben ze zwemdiploma’s en fietsen ze zonder zijwieltjes… er blijven mooie herinneringen bij komen en ik koester ze elke dag!
> Lees ook: Vandaag ben je alweer 5 jaar geworden!