Uitslapen met kids? Het kan wél!
“Geniet er nog maar even van”, en “Nu kan het nog”. Al toen ik zwanger was van de eerste, werden we gewaarschuwd dat dit het einde was van ons uitslaap-tijdperk. Mijn man en ik. We houden van uitslapen. Zelf ben ik een avond-mens. Ja, natuurlijk, de gebroken nachten met zo’n kleintje. Ik was erop voorbereid, maar dat nooit meer uitslapen, daar heb ik me nooit bij willen neerleggen en met resultaat.
Hier komt ‘ie
Er is daadwerkelijk een oplossing. Deze oplossing werkt stapsgewijs. Stap 1. Kijk vooral NIET naar mensen en vriendinnen in je omgeving. Of juist wel. In mijn geval heb ik onze oplossing te danken aan mijn grote zus. Mijn voorbeeld op opvoed-gebied. Ondanks dat ze er twee hadden (van die heerlijke meiden), bleven ze vanaf dat mijn nichtjes in de wieg lagen, uitslapen. Hoe ze dat toch deden? Verbaasd was ik. Het grote Toverwoord, maar dan met een C? Consequent zijn en Terugleggen! Toch met een T.
Bij mijn zus heeft het geresulteerd in twee kinderen van respectievelijk 8 en 10 jaar die je ’s ochtends in het weekend echt niet hoort. Tegenwoordig slapen ze dan ook zelf steeds meer uit, maar echt. Ook toen ze van die kleine dreumessen waren, speelde het grut heerlijk op eigen kamer. Mijn idee van een zaterdagmorgen!
Hoe ze dat toch deed? Hier volgt stap 2. DOE vooral niet zoals sommige mensen in je omgeving. Kijken is één ding…….
05.30 uur nachtvoeding
Mijn zus gaf vanaf het begin aan dat zij het vertikte om rond 06.00 uur, wanneer de kleine kwam voor die eerste voeding, met haar naar beneden te gaan om aan de dag te beginnen. Zoveel moeders die dat doen blijkbaar. Kleine is wakker? Ok. Dan maar aan de dag beginnen. WAT? 06.00 uur? Neeee. NO WAY! Dat zijn geen tijdstippen. Ook 07.00 uur niet! Toen mijn dochter in het prille begin nog kwam tegen 05.30 vond ik dat een nachtvoeding. Ja DAAAHAAG. Mooi dat zij daarna weer terug naar haar bedje kon verkassen. En dat dus. Continu en Consequent aanhouden. Echt. Het werk! Natuurlijk gaat het met Ups en Downs en is het bij tijd en wijle keihard investeren. Volhouden is het advies. Nog zo’n toverwoord.
Stap 3. Ook bij de downs. Met mijn dochter hebben we recent zo’n periode gehad dat ze continue uit bed kwam. Ze had ontdekt hoe ze met slaapzak en al uit bed kon klimmen en stond op een goede ‘morgen’ opeens in de gang. Hoe we dat ontdekten? Het licht in de gang ging opeens aan. Keken we elkaar toch even gek aan. Huh? Wie??!! Wat?? Jij? Ik? Nee! Stond daar een glunderend meisje met haar handje op het lichtknopje. Tja. Veelstevroeg! Bescheurd hebben we ons wel, die eerste keer, maar de keren daarna dat ze zo vroeg in de gang stond. Nee. Nee. Nee. Dus, ging de deurklink omhoog. En dat was dat. Werkt tot op de dag van vandaag nog steeds uitstekend.
Plasje en pap
Onze dochter is inmiddels 3 en zindelijk. Zij komt ’s ochtends gemiddeld om 07.00 uur voor haar plasje en haar pap. Hierna gaat ze nog even terug in bed of mag ze spelen op haar kamer.
Zodra wij vrij zijn om uit te slapen, speelt zij gerust in haar kamer tot 09.00 – 09.30 uur. Met tussen de bedrijven door de nodige plas- en poepfestijnen. Dat dan weer wel. Maar buiten dat hebben we geen kind aan haar. Onze zoon (nu 9 maanden) komt ’s ochtends rond half 8 / 8 uur. Daarna slaapt hij lekker bij mij door. Natuurlijk. Echt helemaal uitslapen is het niet, want je gaat er zo om en om toch een paar keer uit. Toch pakken we zo nog regelmatig een half uurtje extra of een uurtje. Soms zelfs anderhalf uur! Dat noem ik uitslapen! Het is hard werken, maar het is het meer dan waard.
Veelkleurige dromen
Natuurlijk. Wij mogen in onze handjes knijpen dat die van ons doorslapen sinds dat ze 2 maanden oud zijn. Veel mensen knipperen met de ogen, wanneer ze me vragen naar de laatste voeding van zoonlief. Tegen 19.00 uur. Huh? Ja. Wellicht hebben we mazzel. Tot twee keer toe?
In onze handjes knijpen doen we zeker, want je zult ze toch de kost geven: de papa’s en mama’s die maar bij hun kind in bed kruipen, omdat het anders niet slaapt. Tja. Samenslapen. Weer een geheel ander topic. Er valt zoveel over te zeggen over slapen, maar zullen we in plaats daarvan maar gewoon lekker onze ogen dicht doen. Sweet dreams. Renkli rüyalar, zeggen ze in Turkije, wat zoveel als kleurige dromen betekent. Daarvan wens ik iedereen heel veel toe. Veelkleurige dromen dus!