Van zwanger en werkloos naar mama met een baan
Net zoals de hele wereld zitten ook wij sinds enkele weken thuis in thuisisolatie. En onze kleine dreumes heeft het weekend voordat thuiswerken werd ingevoerd, besloten om haar ritme volledig om te gooien. Ligt het eraan dat ze een bepaalde spanning voelt bij ons? Zit ze in haar sprong? Gaat ze over naar één slaapje? Ik weet het niet en ik vind het op dit moment veel moeilijker dan anders. Het is een fase zeg ik 100x per dag tegen mezelf. Ooit was ik zwanger en werkloos, nu mama met een baan die het even niet goed weet te combineren.
Maar na de laatste ingevoerde maatregelen begin ik me wel af te vragen hoe lang deze ‘fase’ gaat duren. Inmiddels is het niet alleen een fase waar Arya doorheen gaat, maar waar we allemaal doorheen moeten. Er was een tijd dat ik het een voorrecht vond dat ik tot 7 maanden van haar kon genieten terwijl andere mama’s na 3 maanden alweer moesten gaan werken. Maar wat mis ik nu die twee dagen in de week dat ik naar kantoor mocht en die avonden in de week dat ik een uurtje kon gaan sporten. Ook denk ik even terug aan de tijd dat ik zwanger en werkloos was…
Zwanger en werkloos
Ik raakte werkloos toen ik 16 weken zwanger was. Op dat moment was mijn beginnende buikje nog niet super zichtbaar, dus ik kon makkelijk bij sollicitaties verzwijgen dat ik zwanger was. Maar dat voelde niet goed dus ik vertelde de waarheid. Ik vond dat mijn potentiële toekomstige werkgever me moest aannemen om mijn kwaliteiten en niet voor hoelang ik kon werken totdat hij weer iemand anders moest inhuren om mijn zwangerschapsverlof te overbruggen.
Maar je kunt het raden. Ook al mag je een zwangere niet ontslaan of niet aannemen op grond daarvan, geloof me, het wordt nog gedaan. En sommige bedrijven zeggen ook eerlijk dat dat de reden is. Ze riskeren daarmee een boete maar ik heb er nooit iets mee gedaan, met deze vorm van discriminatie. Ik was dus zwanger en werkloos.
Van carrieretijger naar fulltime mama
Al enkele maanden zat ik in de WW. En ik kon er niet meer omheen dat ik zwanger was. Ik was al maanden aan het solliciteren, had inmiddels veel te veel gesprekken gehad en ik wist dat ik geen baan meer kon krijgen zolang ik zwanger was. Dus ik schreef in mijn sollicitatiebrieven al dat ik zwanger was. Dan hoefde ik in ieder geval niet meer op nutteloze gesprekken. Want zodra ik binnenkwam op een gesprek met mijn dikke buik was ik al afgeschreven.
Voordat ik zwanger werd was ik altijd op zoek naar die baan waar ik als marketeer mijn stempel op kon drukken. Zat vol met creatieve ideeën en zag overal kansen. Maar toen ik eenmaal zwanger was kreeg ik andere prioriteiten.
Na 3 maanden zwangerschapsverlof begon ik weer met solliciteren. Maar mijn focus lag niet meer bij die marketing job waar ik van droomde. Ik wilde maximaal 24 uur werken en het maakte me niet uit in welke functie. Ik solliciteerde van parttime marketing functies tot callcenter medewerker tot secretaresse. Maar weet je, zelfs als nieuwe mama word je gediscrimineerd. Want ze weten dat je niet voor de volle 100% de hele dag bij het werk kan zijn als jij je afvraagt hoe het met je 3 maanden oude baby is.
Aan mezelf werken
Misschien lag dat ook wel aan mijn instelling. Ik wilde helemaal niet werken, ik wilde voor mijn baby zorgen en haar zelf zien opgroeien.
Tot het moment dat Arya iets ‘zelfstandiger’ werd. Ze was 6 maanden oud en ze was niet meer die hulpbehoevende baby die ze de maanden daarvoor was. We besloten op vakantie te gaan en daarna ging ik serieus solliciteren. Ik had er ook zin in om weer iets voor mezelf te kunnen doen. Om aan mijn eigen intellect te werken.
Vol goede moed ging ik op zoek naar vacatures. En uiteindelijk vond ik een baan die aan míjn eisen voldeed: maximaal 24 uur werken waarvan 2 dagen op kantoor en de overige uurtjes thuis. Arya was 7 maanden en ik had er vrede mee om haar 2 dagen in de week weg te brengen.
Nu we in deze situatie zitten mis ik het naar het werk gaan ook heel erg. En ik merk dat Arya het mist om 2 dagen in de week in een andere omgeving te zijn.
Maar hey, het belangrijkste is dat we allemaal gezond zijn. Hier komen we ook wel doorheen samen.
Geniet van elke fase
Voor de zwangere vrouwen of de nieuwe mama’s onder ons zonder baan… geniet van je zwangerschap en je kleintje zolang jij dit kunt en wilt. Er komt altijd wel weer iets nieuws op je pad. Zie het als een voorrecht dat je langer dan 3 maanden bij je kleine kan zijn. Want wat kan Nederland veel leren van bijvoorbeeld Duitsland wat betreft zwangerschapsverlof.
Foto door Ekaterina Bolovtsova