Vergeet de wensvaders niet!
Op social media komen ze af en toe ineens voorbij: foto’s van enorme hoeveelheden spuiten en naalden die komen kijken bij bijvoorbeeld een IVF- of ICSI-behandeling. En bijna iedereen kent de huiveringwekkende statistiek dat 1 op de 6 koppels te maken krijgt met vruchtbaarheidsproblemen: zwanger worden gaat niet vanzelf.
Vrouwen die hiermee te maken hebben stappen, gelukkig, steeds vaker uit de stilte en zijn overal te zien: de IVF-foto’s, interviews in tijdschriften, lotgenotenwebsites en –fora zijn ruim vertegenwoordigd.
Lees ook: 5x wat je moet weten over IVF
En de mannen? Daar blijft het nog altijd vaak stil. Mannen zitten sowieso al vaak in het verdomhoekje als het gaat om zwangerschap en geboorte – wie sjouwt er met die buik tenslotte en wie moet die baby eruit persen? De mannen lijden veelal in stilte langs de zijlijn en moeten zelfs dat liever achterwege laten als je sommige mensen mag geloven.
Maar die papa die in zijn hart allang vader is, maar wie het nog aan een baby ontbreekt: wie denkt er aan hem? Hij vindt de aanblik van al die spuiten minstens zo afschuwelijk en zou het zijn lief graag besparen. Hij had waarschijnlijk ook veel liever romantisch een kind verwekt tijdens een vrijpartij waar je dan later samen nog aan terug kunt denken: “Weet je nog, die vakantie in Italië?” In plaats daarvan levert hij letterlijk en figuurlijk een bijdrage in een potje die vervolgens via allerlei magische, maar weinig romantische, processen hopelijk leidt tot dat zo gewenste kind. En het inleveren van zo’n plastic potje bij een willekeurige ziekenhuismedewerker is ook geen hoogtepunt in zijn bestaan.
Willen jullie geen kinderen?
Voor hem is de zoveelste zwangerschapsaankondiging op het werk ook slikken. Kraamvisite bij een naaste vervult hem net zo goed met het dubbele gevoel van vreugde voor de ander en een knagend gemis voor zichzelf. De vraag “Willen jullie geen kinderen?” is ook voor hem een klap in het gezicht, om nog niet te spreken van alle kleedkamergrappen van het niveau “Stuur d’r maar effe langs” en “Ik schiet wél raak, hoor!”
“Samen hebben we het ook hartstikke goed”
De baby’s, dreumesen, peuters, kleuters en pubers van vrienden en familie: allemaal voorbeelden van wat er misschien nooit komt. Ook bij hem komt het binnen als vrienden de komst van een derde aankondigen, terwijl bij hem in diezelfde tijd de eerste nog niet eens onderweg is. Het nuchtere “Ach, samen hebben we het ook hartstikke goed” is ook maar een manier om ermee om te gaan.
Lees ook: Zo ziet zwanger zijn na ivf behandelingen eruit
En misschien hebben mannen ook minder behoefte aan podia in de vorm van fora, foto’s en interviews. En heel eerlijk: ik zit ook niet te wachten op, bijvoorbeeld, fotoreeksen van de befaamde ziekenhuiskamertjes waar de mannen ‘hun ding doen’. Maar toch: het verdriet is er wél. En daar mag best ook eens bij stilgestaan worden.
Bron hoofdafbeelding: Pixabay