Vrouw wil maar één ding: géén kinderen…
Holly Brockwell weet al op jonge leeftijd heel zeker dat zij geen kinderen wil krijgen. Zo zeker dat zij heel graag een sterilisatie wil. Op haar 26ste besluit ze dat het moment daar is en klopt aan in het ziekenhuis om geopereerd te worden. Daar stuit zij echter enkel op tegenwerking en ongeloof.
> Lees ook: Waarom rammelen mijn eierstokken niet…?
Te jong
Verschillende artsen weigeren om haar te helpen. Ze vinden de vrouw te jong om al zo’n drastische beslissing te nemen. Zo krijgen zij en haar vriend ook een voorstel om hem een vasectomie te laten ondergaan . Dit omdat deze ingreep bij een man onomkeerbaar is, maar bij een vrouw niet. Woest is Holy en onacceptabel vindt zij. Waarom mag zij geen baas zijn over haar eigen lichaam? En zo vecht zij door. Vier jaar lang vecht zij voor wat ze zo graag wil en vorig weekend is haar wens eindelijk vervuld.
Kritiek
In haar ‘overwinningsroes’ deelt de dolgelukkige Holy haar verhaal in de Britse media. Iets wat zij wellicht beter niet had kunnen doen. Van alle kanten vallen mensen – en met name vrouwen – over haar heen en haar aan. Zowel in ‘real life’ als via social media en haar eigen privé accounts ontvangt zij bergen met kritiek. En die kritiek is niet mals.
Haar woorden “Vandaag weet ik eindelijk zeker dat ik nooit kinderen zal krijgen”, schieten bij menigeen in het verkeerde keelgat. Zo wordt ze onder andere weggezet als ‘ongevoelig’ naar vrouwen toe die een zeer grote kinderwens hebben, maar nooit een kind op de wereld zullen zetten. Tevens zijn veel mensen boos omdat de ingreep betaald is door de Britse gezondheidszorg. Holly vindt dit onzin. De Britse gezondheidszorg betaalt bijvoorbeeld ook voor de pil of het bestrijden van bijwerkingen daarvan. Of voor een medisch traject voor een kinderwens. “Al deze kosten zullen ze voor mij in de toekomst dus niet hebben“, aldus Holly.
Baas in eigen buik
Volgens Holly legt de verhitte discussie precies de vinger op de zere plek. “Ik begrijp hun bezorgdheid, maar de onwil om mij beslissingen te laten nemen over mijn eigen lichaam kadert in een veel groter debat: waarom hebben patiënten zo weinig te zeggen over hun eigen lichaam? Zeker als het op vrouwen aankomt. Onze lichamen en baarmoeders worden al veel te lang als publiekelijk eigendom beschouwd.”
En toch is dit een interessante gewaarwording. Wanneer je als vrouw niet via de natuurlijke weg zwanger kunt raken, maar daarvoor de medische weg bewandelt en dus de natuur ‘een handje helpt’, is dat voor een groot deel algemeen geaccepteerd. Niemand -een uitzondering daargelaten- zal je aanvallen dat je een handje geholpen wordt om je (kinder)wens in vervulling te laten gaan. Wanneer je besluit om proberen zwanger te raken via de medische molen is en niemand die zegt: “Mevrouw wij vinden u eigenlijk wat te jong voor deze drastische beslissing. Het krijgen van een kind is een onomkeerbaar feit. Wellicht moet u er nog even wat langer over nadenken en wellicht helpen wij u wel helemaal niet.”
Omgekeerd ligt dit dus klaarblijkelijk een stuk gevoeliger. Maar waarom zou je de natuur niet ook een definitief handje mogen helpen als je juist alles behalve kinderen wilt……?
Bron beeld: Pixababy