Waar is de tijd van de zakjes chips gebleven?
Stress, elk jaar is het stress. Verjaardagstress, verjaardag-voor-mijn-kind stress welteverstaan. Wellicht geldt dit niet voor alle moeder, voor mij wel in ieder geval. Bij woorden als traktaties en verjaardagsfeestje(s) loopt het zweet over mijn rug.
Ik heb twee kleine kindjes: dochter van twee is net begonnen op de peuterspeelzaal en zoonlief is net vijf geworden. Het maken van traktaties is dus nog nieuw voor mij. Toen mijn zoontje op de peuterspeelzaal zat, zag ik verschillende creaties voorbij komen.
Cellofaanpapier EN cellofaanpapier
De traktaties zelf waren al mooi, maar het cellofaanpapier en de grote strik met op elke traktatie een naamkaartje “Hoera, Piet is 3 jaar” maken het helemaal af. Zulke mooie creaties kunnen natuurlijk niet zomaar in een kartonnen doos. Nee, deze moesten in een mooi versierde mand/doos. En daarom heen… je raadt het al…cellofaanpapier en weer een strik. Klaar? Nee, de juffen kregen ook iets speciaals. Grote glazen potten met snoep mét – je raadt het al – celllofaanpapier én strik. Zucht, elke keer wanneer ik deze creaties zag, voelde ik de druk. Met wat moest ik mijn zoontje dan nu weer opzadelen op zijn grote dag van het jaar.
Lees ook: Traktatietip Rupsje Nooitgenoeg
Weken van te voren bezig met voorbereidingen
Creatief ben ik niet, dus lang leve het internet. Er zijn zo ontzettend veel prachtige creaties te vinden: van simpele tot moeilijke traktaties. Van alleen snoepgoed tot alleen maar gezonde traktaties. Mijn eerste zelfgemaakte traktatie was een kartonnen party hoed van Cars gevuld met koekjes en wat speeltjes erin, cellofaan en een strik (jaja, ook ik doe hierin mee). Een set voor de peuterspeelzaal, een set voor de zondagsschool en een set voor de kindjes die op zijn verjaardagsfeestje kwamen. Ik was er maar wat trots op.
Voor de juffen had ik een doos chocola. Sorry, ik had geen tijd meer om iets moois voor de juffen te maken. Toen hij vier werd, had ik ijsbekers met popcorn en marshmallows erin, parapluutje erbij en klaar. Wederom … met cellofaan en strik. Deze was mij toch een gedoe. Afgelopen week is hij vijf geworden. Hij is nog steeds gek op Cars. Ik wilde per se iets meegeven waar ze iets aan hebben, iets gezonds en een snoepje. Het resultaat mag er zijn.
Kinderfeestje met 10 kinderen
Voor het eerst dit jaar ook nog een kinderfeestje georganiseerd met 10 kinderen. Toen ik hem vroeg (nooit doen, mama) wie hij wilde uitnodigen, noemde hij deze 10 kinderen. We hadden hulp ingeschakeld, drie uurtjes feest met spelletjes, taart, broodjes en pakjes drinken, dat was genoeg voor ons. Het was leuk, gezellig en druk. Toch denk ik dat we het volgend jaar met iets minder kinderen gaan doen.
Lees ook: Kindertraktatie ijscowagen
Stiekem wel leuk
Zo terugkijkend: ben ik best trots op mezelf. Ok, ik doe het mezelf aan. Een Cars zakje met snoepje, koekje en bellenblaas is natuurlijk ook hartstikke leuk. Maar perfectionistisch als ik ben, wilde ik met iets anders komen. Ik kan wel zeggen: “Zakjes chips zijn reuze handig”, maar stiekem vind ik het maken van traktaties ook wel leuk. Gelukkig, over drie maanden mag ik weer als dochterlief drie wordt 😉
Bron beeld: Pixabay (en eigen materiaal)