Waarom veel moeders een trauma hebben na de bevalling
Tilda Timmers
Tijdens bijna alle gesprekken die ik voer met moeders, komt de bevalling eigenlijk wel naar voren. Veel moeders hebben een trauma opgelopen van hun bevalling. Niet eens zozeer vanwege de pijn (dat is een gegeven en gewoon heel erg heftig). Maar meer omdat er van alles is misgegaan tijdens hun bevalling. En dan doel ik met name op de miscommunicatie tussen de zorgprofessionals en de mama in kwestie.
Lees ook: Het Bevalplan: waarom lezen artsen en verpleegkundigen het niet?
Zo vertelde een moeder mij onlangs, dat haar bevalplan helemaal niet gelezen was en zij bij elke shiftwisseling weer haar hele verhaal moest doen. Een andere moeder vertelde me dat ze na anderhalf uur persen in totale paniek was en vroeg of er niet ingegrepen moest worden. Haar verloskundige was van de oude stempel en liet alles ‘lekker op zijn beloop’. Het resultaat: een vacuümverlossing met een totaalruptuur. De vacuümpomp werd er zonder te overleggen opgezet, de moeder voelde de boel scheuren down under en heeft daarna via EMDR (gespecialiseerde traumaverwerkingstherapie) dit vreselijke trauma moeten verwerken.
Een communicatie om te huilen
Een bevalling is zwaar, dat is nu eenmaal zo. Maar het zou toch wel heel fijn zijn, als we de hoeveelheid trauma’s in Nederland naar beneden konden schroeven. Hoeveel moeders ik niet zie, die met afschuwelijke verhalen naar voren komen. Het trauma spat er vanaf. En ze hebben allemaal een gemene deler: de communicatie tijdens de bevalling was om te huilen. Er was enerzijds geen sprake van overleg, openheid of wederzijds goedvinden en anderzijds werd er totaal niet naar de moeders geluisterd!
Hoe vreselijk is het, dat je ligt te baren en je op je meest kwetsbaarst voelt en de mensen waar je blind op moet kunnen vertrouwen, het laten afweten? Natuurlijk zullen deze zorgprofessionals op dat moment doen, wat hen goed dunkt. Maar het belang van communicatie over wat er op dat moment gaande is, wordt volledig over het hoofd gezien.
De communicatie kan beter
Ik vind het ongelofelijk dat er zoveel moeders na de bevalling blijven zitten met een trauma en veel onbeantwoorde vragen. Als je dan ook nog eens in een groot ziekenhuis bevalt, krijg je degene die jouw bevalling heeft gedaan, niet eens persoonlijk te spreken als je daarom vraagt. Veel moeders willen closure, willen verder met hun leven na de bevalling, maar krijgen die kans niet, omdat ze opgezadeld zitten met een trauma, een grote dosis nare herinneringen, en de angst om ooit weer opnieuw te bevallen.
Lees ook: Traumatische bevalling? Praat erover!
Dit moet echt anders, mijns inziens. Laten we afspreken dat de zorgprofessionals eens een keer om de tafel gaan zitten en gaan evalueren, hoe de communicatie beter kan. Samen met een paar (kersverse) moeders en een aantal therapeuten om vervolgens eens te kijken wat er gezamenlijk aan oplossingen gevonden kan worden. Dit lijkt me een absolute must om de communicatie tijdens de bevalling te verbeteren.
Ben jij of ken jij een moeder die van haar nare herinneringen aan de bevalling of haar trauma af wil? Mail dan naar info@froufroubegeleiding.nl
Bron hoofdafbeelding: Pixabay