“We hadden een gezonde dochter”
Een hartverscheurende oproep, zoals mama Marloes hem plaatste op Facebook. Dochter Luna overleed na fatale fouten van het Jeroen Bosch Ziekenhuis. Pas een jaar na het overlijden werd de oorzaak bekend gemaakt: Placenta bilobata. Ofwel, een placenta die uit twee delen bestaat. Mama Marloes en papa Chris waren nooit op de hoogte gesteld van het feit dat Marloes dit had.
Al ruim twee jaar vechten de ouders van Luna voor rechtvaardigheid. “We hadden een gezonde dochter. Deze zin blijft door mijn hoofd speken”, aldus Marloes. Dag in, dag uit. Ze was gezond. Deze wetenschap doet zo ontzettend pijn, gaat door merg en been. Elke dag moet ik de energie vinden om mezelf het bed uit te slepen na een beroerde nachtrust en weer een dag te leven met het feit: ik had een gezonde dochter.”
Kwaliteit van leven
De ouders hebben sinds kort een Facebook pagina opgezet, waarop ze wanhopig iedereen oproepen om te helpen: “Lieve stemmen van Luna, we SMEKEN jullie om hulp!!!! Alsjeblieft, neem even de tijd om dit bericht te lezen. Het kost je 5 minuten, onze kwaliteit van leven hangt ervan af.”
In haar Facebook post vraagt Marloes wanhopig: “Wat moet ik dan? Moet ik aan de kamer van mijn dochter voorbij lopen en de Winnieh de pooh sticker op de deur negeren? Dat doe ik door de dag heen te vaak, omdat ik dan al mijn energie nodig heb om me te focussen op de dag, om de dag door te komen. Niemand, alleen iemand die hetzelfde heeft meegemaakt kan zich voorstellen hoe het is om je moedergevoelens te negeren, om de kamer van je dochter te negeren omdat de pijn te heftig is.”
Lees ook: Is er rechtvaardigheid voor baby Luna?
We hadden een gezonde dochter.
“Je moederinstinct is om je dochter te beschermen. Om er altijd voor je dochter te zijn. Mijn dochter mag dan dood zijn, maar dat betekent niet dat ik geen moeder meer ben. Ik ben 100% moeder, een moeder die haar dochter niet heeft kunnen beschermen, een moeder die vanaf het begin van de zwangerschap bang is geweest voor zuurstofgebrek. Een moeder die als de dood was voor de bevalling.”
Zuurstofgebrek
Doodsbenauwd was Marloes voor zuurstofgebrek. Dat Luna het benauwd zou krijgen. En waarom? Moederinstinct? “Zuurstofgebrek, zuurstofgebrek, zuurstofgebrek. Het bleef maar door mijn hoofd spoken”, zegt Marloes. “Toen ik de hele keizersnede ook nog eens voelde, omdat de verdoving niet goed was, vroegen ze me of ik volledige narcose wilde. Het enige wat er toen door mijn hoofd ging, was: zuurstofgebrek, zuurstofgebrek, zuurstofgebrek. Dus ik gilde: Nee!!! Dat is slecht voor de baby!!! Dus ze gingen door.”
Lees ook: Op de grens van levensvatbaarheid
Luna was dan nu een gezonde peuter geweest…
Ze vertelt: “Ik ben een moeder die haar dochter niet heeft kunnen beschermen. En waarom? Omdat ik er pas een jaar later achterkwam dat ik placenta bilobata had. Dit hadden ze mij nooit verteld! Anders was ik, zoals iedereen zou doen, gaan googlen en dan was ik (in combinatie met de bloedingen) bij de vasa previa foundation uitgekomen. Dan had ik het advies gekregen om een doppler echo te vragen. Dan had ik een geplande keizersnede gekregen met 38 weken en dan was de kans 97% dat Luna nu een gezonde peuter was geweest. Maak daar zelfs maar 100% van, want Luna was beresterk. Ik ben een moeder die geen informatie heeft gekregen over de complicatie die ze had tijdens de zwangerschap. Omdat de artsen het niet als een serieuze complicatie zagen. Serieus?!”
Luna was gezond
“Ik ben een moeder die haar dochter niet kon beschermen, terwijl mijn moederinstinct het uitschreeuwde. Ik ben een moeder die niks met dat instinct heeft kunnen doen, omdat ik niet de juiste informatie heb gekregen. Het enige wat de artsen zeiden was dat alles in orde was en Luna was gezond. Dat laatste is niet gelogen, want Luna was gezond. Maar niet alles was in orde, ik had placenta bilobata. Als ik dat had geweten, die twee woorden, dan had mijn dochter nu nog geleefd. Elke dag moet ik leven met het feit dat ik niet naar mijn moederinstinct heb kunnen luisteren, en dat ik mijn dochter niet kon beschermen.”
Gerechtigheid
Marloes vertelt hoe zij Luna een belofte heeft gedaan, toen zij nog leefde. “Ik heb beloofd voor haar te vechten, want zij heeft ons laten zien wat vechten is. De mensen die haar hebben gekend, zullen dat alleen maar volmondig kunnen beamen. Zij heeft gevochten en 10 dagen geleefd, terwijl ze dood geboren werd. Zij heeft ons 10 dagen haar liefde gegeven. Zij heeft mij een moeder gemaakt. Ik heb die dappere meid beloofd net zo hard voor haar te vechten als dat zij voor ons aan het vechten is geweest. Om ons die 10 dagen te geven, 10 dagen vol warmte en liefde.”
Lees ook: Niemand
Stoppen met vechten?
Ondanks dat hun strijd voor rechtvaardigheid heel natuurlijk lijkt, zijn er veel mensen die het niet begrijpen. Vaak hebben Chris en Marloes al het goedbedoelde advies gekregen om te stoppen met hun strijd. Om door te gaan met hun leven. “Hoe kan ik doorgaan met mijn leven, wetende dat ik mijn eerste en laatste belofte aan mijn dochter niet na zal komen?”, aldus Marloes. “Mijn moederinstinct schreeuwt het uit om door te blijven vechten, want dit gaat niet alleen om Luna. Er worden zoveel medische missers in de doofpot gestopt en niet goed onderzocht dat de artsen er niks van leren. Iedereen kan slachtoffer worden van een medische misser. Als je pech hebt, staat je hele leven op z’n kop: je partner raakt zijn baan kwijt, jij kan je huidige beroep niet meer uitoefenen. Je moet je omscholen, je raakt allebei voor al meer dan 2 jaar in de ziektewet, je spaargeld is inmiddels op en je moet rondkomen van een minimum inkomen. Dit kan iedereen overkomen!”
Luna kan het verschil maken
Marloes vervolgt: “Wij dachten ook altijd: dat overkomt ons niet, dat is de ver van mijn bed show. Totdat die fout is gemaakt en jij nooit meer dezelfde persoon zult zijn. Je hele leven, je vrienden, je hoop en vreugde, alles is je afgepakt door die ene fout.
Ik voel tot op mijn botten dat Luna het verschil kan maken. Dat Luna de kracht heeft om regels en protocollen te verbeteren, zodat we een betere gezondheidszorg krijgen. Ik geloof met heel hart dat Luna de kracht heeft hiervoor. Ik kan en wil niet geloven dat de dood van mijn dochter zinloos was. We hadden een gezonde dochter en als wij niet blijven vechten voor onze dochter, voor al die mogelijke medische missers die nog gaan gebeuren. Als wij niet blijven vechten voor jullie allemaal, dan is de dood van onze dochter totaal zinloos en daar kunnen wij niet mee leven. We hadden immers een gezonde dochter.
Maar we hebben geen energie meer, we kunnen dit gevecht niet meer alleen vechten. We SMEKEN jullie allemaal: help ons de dood van onze dochter niet zinloos te laten zijn! Geef Luna een stem! Samen maken we het verschil!”