Yogaweek in het buitenland; een week me-time egoïstisch?
Al een aantal jaar geleden heb ik op mijn bucketlist een ‘yogaweek in het buitenland’ gezet. Helemaal alleen, ergens in het buitenland, iedere dag yoga lessen volgen, gezond eten, beetje detoxen, leren mediteren, hoofd tot rust brengen, enz. Leek me heerlijk! Maar ja, nu ik moeder ben is dat niet meer haalbaar. Of toch wel? Kan ik een hele week alleen maar voor mezelf kiezen? Vakantiedagen gebruiken om alleen te zijn? Is dat niet egoïstisch?
Stressen, regelen, zorgen
Het hele jaar door ben ik als moeder aan het zorgen, staat alles in het teken van werken, een gezin en het huishouden. Daarnaast nog het onderhouden van alle sociale contacten en mijn gave om bij alles wat er georganiseerd moet worden de organisator te zijn of te worden, maakt het leven behoorlijk druk. Dan is er toch eigenlijk niks fijners te bedenken dan 1 week helemaal niks? De grootste zorg van de dag is dan welke yogales je gaat volgen of welk boek je gaat lezen.
Jaarlijkse APK
Verdien ik als moeder ook niet ieder jaar een soort APK? Een week weer helemaal tot rust komen, SLAPEN, veel bewegen, 100% gezonde brandstof erin, SLAPEN en massages om de boel weer even goed af te stellen. Of stel ik het me allemaal te mooi voor? Ga ik me daar ook zorgen maken? Misschien juist wel meer omdat ik het allemaal niet meer zelf in de hand heb? Het liefst ieder uur een update willen van het thuisfront? Huil ik me ‘s nachts in slaap, vanwege de verschrikkelijke heimwee? Klamp ik iedere onbekende aan om fotootjes van mijn kindje te laten zien om vervolgens urenlang over haar te praten, waarbij ik de geïrriteerde blikken van mijn reisgenoten gewoon negeer?
Geen succesverhaal?
Een vriendin van mij besloot enige tijd geleden om helemaal alleen een week naar het buitenland te gaan (Wat stoer, dacht ik!) In het vliegtuig richting het warme oord, begon het schuldgevoel echter langzaam te knagen. Eenmaal aangekomen op de mooie bestemming stond het huilen haar nader dan het lachen. Waar was ze aan begonnen? Ze kon toch niet een hele week zonder haar bloedjes? Linea recta keerde ze terug naar het vliegveld om de eerste beste vlucht terug naar Nederland te nemen. Met het avondeten zat ze weer keurig aan tafel, alsof ze een dagje had gewerkt. Haar kinderen hebben niks van ‘haar vakantie’ meegekregen.
Ondanks deze waardeloze ervaring binnen ‘my inner circle’ denk ik toch dat het mij wel erg veel goed zal doen. Vriendlief is dit jaar al ruim een week lekker naar Egypte geweest. Uiteraard niet om te detoxen of zijn yogahoudingen te verbeteren, zelfs verre van, maar hij is wel weer helemaal tot rust gekomen. Want toegegeven; zo’n gezinsleven is gewoon ontzettend hectisch!
Gewoon doen
Al maanden volg ik meerdere organisaties op Facebook die de meest heerlijke reizen aanbieden in combinatie met van alles; detoxen, yoga, fitness, wellness. You name it, they’ve got it. Wekelijks zie ik prachtige bestemmingen langskomen; Sri Lanka, India, Thailand, maar ook wat dichter bij huis; Canarische eilanden, Griekenland, Duitsland, Nederland, enz. Het begint bij iedere statusupdate weer te kriebelen. Ik moet het ook gewoon doen. Misschien vind ik het prachtig, misschien waardeloos. Maar er is maar één manier om daar achter te komen toch?