Ik zeg ja! Wat zeg jij?
Deze week is het nationale donorweek in Nederland. Het is een onderwerp waar nog steeds een taboe aan hangt en waar (te) weinig over gesproken wordt. Persoonlijk vind ik dat iedereen helemaal zelf moet weten wat voor beslissing hij/zij neemt. Heb jij na wikken en wegen besloten geen donor te worden/zijn? Dan is daar niets mis mee, helemaal geen verwijten naar jou. Het feit dat je er over nagedacht hebt is meer dan genoeg en jij hebt jouw argumenten afgewogen en tot een beslissing gekomen. De mensen die graag wel donor willen zijn maar het tot op heden niet zijn, die wil ik graag aanspreken. Het is fantastisch dat je er over nagedacht hebt en dat jij jouw organen beschikbaar wilt stellen. Waarom heb je het nog niet gedaan? Het is heel simpel en kost weinig tijd.
Hoe blij zou jij zijn met een donor voor jouw kind?
Hopelijk komt niemand in de volgende situatie maar helaas is de werkelijkheid anders. Je kleintje heeft al een paar dagen tekenen dat ze zich niet helemaal lekker voelt. Je wacht het eerst nog even af en na een paar dagen besluit je toch de huisarts even te bezoeken. De huisarts luistert, klopt en kijkt en komt snel tot de conclusie dat het verstandiger is om zo snel mogelijk naar het ziekenhuis te gaan.
Je leven stort in, je weet dat het goed mis is. Een aantal uren en onderzoeken later weet je dat het helemaal fout is. Als er niets gebeurd zullen er waarschijnlijk niet meer dan 4 kaarsjes op een taart uitgeblazen kunnen worden. Het ergste wat er in je leven kan gebeuren staat te gebeuren. Maar er is nog één hoop. Een donor.
Je hebt zelf aangegeven dat je alles wilt geven om het leven te redden van jullie kind maar het gaat om een orgaan die je zelf niet kunt missen. Je moet hopen op een orgaan van een persoon die mensen wil redden nadat hij/zij zelf niet meer te redden is. Opeens komt het besef bij jezelf binnen. Je had altijd al donor willen zijn maar om een of andere reden heb je het niet gedaan. Je wist je DigiD-code niet meer of je had er ‘geen tijd’ voor. Je beseft opeens hoe erg het nodig is en vult gauw alle gegevens in om je als donor te registreren. Je vinkt een aantal uitzonderingen aan omdat je niet alles wilt afstaan. Je goed recht!
De keerzijde
Dag in en dag uit zit jij met je kind in het ziekenhuis en dat al een jaar lang. Jullie trots is erg ziek en staat op de wachtlijst. Al maanden zit je elke dag in spanning, elk telefoontje, elk geluidje dat je hoort hoop je dat het ziekenhuis belt met de mededeling. Een mededeling die veel mensen verdriet zullen bezorgen maar ook een mededelling die dezelfde mensen trots zullen schenken. Het ziekenhuis meldt dat er een donor beschikbaar is en dat de kans groot is dat deze donor jouw kind gaat redden. De keerzijde is erg, er is iemand overleden. Veel mensen zullen een groot verlies lijden, zullen hun geliefde missen maar zullen troost halen uit het feit dat de overleden persoon mensenlevens kan redden.
Elk jaar kaarsjes uitblazen
Jaren later worden er 12 kaarsjes uitgeblazen. In de periode van ziekte hebben jullie afgesproken om elk jaar kaarsjes uit te blazen ongeacht de leeftijd. Elke dag ben je de donateur dankbaar. Dankbaar dat hij/zij ervoor gezorgd heeft dat jij nog extra minuten, uren, dagen en jaren met jouw kind hebt door mogen maken. Aan de andere kant missen de familieleden de donateur nog elke dag maar het gegeven dat er mensen gered zijn geeft hen een geruststellend en trots gevoel. Hun liefde heeft mensen gered.
Donor worden? Je moet het helemaal zelf weten zolang je er maar wel over nagedacht hebt. Wil je het worden? Doe het dan direct, anders schiet het erbij in. Helaas kan het uit het niets opeens te laat zijn.
Kijk hier voor meer informatie: www.wordookdonor.nl
Ps. Dit is geen sponsored artikel of iets dergelijks. Dit is om te laten zien dat iedere donorregistratie het verschil kan maken