Ziet jouw dag er ook zo uit? Zo begint de mijne…
Om half zes gaat de wekker. Ik spring uit bed, klaar om de dag te beginnen. Mijn dochter ligt nog heerlijk te slapen en op mijn tenen ga ik de trap af. Vrolijk zet ik het koffiezetapparaat aan en geniet ik van het aroma van verse koffiebonen in de ochtend.
Na mijn eerste bak koffie bruis ik van de energie. Ik kleed me aan en fluitend loop ik naar buiten.
De hond uitlaten in de ochtend, kan het nog beter?
Onze lieve labrador/ vuilnisbak begroet me al kwispelend en geeft me nog snel een dikke lebber. Buiten snuffelt hij wat in het rond en ik snuif de heerlijke geuren van de ochtend in me op. Samen lopen we door het park en ik geniet van de wereld die om me heen ontwaakt. Verderop zie ik dat de ramen verlicht worden. Weer een vroege vogel die kan genieten van de stilte en de rust, zo vlak voor zessen. Ik voel de eerste druppels regen van de dag en geniet. Ik geniet van de vogels die zachtjes beginnen te fluiten. De stilte van de ochtend en de rust die dat met zich meebrengt. Langzaam vind ik mijn weg naar huis waar het begin van de dag mij toelacht.
Een goed begin van de dag
Voordat mijn lieve prinses ontwaakt spring ik nog even snel onder douche. De warme stralen maken dat ik me nog energieker voel. Vandaag is mijn dag. Ik kleed me aan, fatsoeneer mijn haar en smeer nog wat make-up op mijn gezicht. Mijn bloed stroomt door mijn aderen en ik ben er klaar voor om deze dag te beginnen. Zachtjes loop ik naar boven en ik geef mijn dochter een knuffel en een kus. Langzaam opent ze haar ogen en strekt zich uit. “Goedemorgen mama”, zegt ze met haar ogen nog half gesloten. Samen genieten van het moment en we kroelen even extra lang. De zon begint ook langzaam te ontwaken en de eerste zonnestralen bereiken ons door het raam.
Heerlijk rustig samen ontbijten
Als we samen aangekleed en wel beneden zijn maken we het ontbijt klaar. We persen sinaasappels uit, doen de broodjes in de oven en kletsen over de dromen die we gehad hebben. Even een geniet momentje samen voordat zij naar de voorschoolse opvang moet en ik moet werken. Na het ontbijt poetsen we onze tanden en zingend gaan we de deur uit. Een nieuwe dag tegemoet. Vol energie en opgeladen. Laat vandaag maar beginnen!
Lees ook: 50 tinten grijs voor moeders
Ziet mijn ochtend er echt zo uit?
Nee, natuurlijk niet! Ik word al moe als ik het zo lees. In werkelijkheid gaat mijn wekker standaard drie uur te vroeg en vervloek ik deze wanneer die afgaat. Ik kan me nog net bedwingen om hem uit het raam te gooien! Dan komt alleen maar, omdat mijn telefoon mijn wekker is en ik echt niet zonder dat ding kan. Vervolgens strompel ik naar beneden waarbij ik minimaal drie keer steun, kreun of zucht. Met een beetje pech vloek ik mijn dochter nog wakker ook, omdat ik in het donker mijn teen voor de tiende keer die maand keihard aan de bedrand stoot. Vervolgens kom ik niet verder dan het bakkie slootwater wat uit de Senseo komt gesijpeld en moet ik mezelf naar buiten sleuren om de hond uit te laten.
Kan ik die hond niet leren om gewoon naar de wc te gaan?
Waarom hebben wij ook alweer een hond? Eentje die overigens naar buiten gesleurd moet worden, want ook voor hem is het veel en veelste vroeg. Zodra hij het grasveld bereikt plant hij zijn kont neer waarop ik al kokhalzend de aroma van zijn stront opsnuif om die vervolgens in een zakje te doen en weer mee te nemen. Op dat moment is er geen vezel in mijn lichaam al vrolijk hoor! Die douche bij thuiskomst heb ik simpelweg nodig om überhaupt mijn ogen open te kunnen houden.
En die lieve dochter?
En die lieve, vrolijke dochter? Die kan is soms wel schieten omdat zij, zodra ze wakker is, direct in de turbo modus schiet. Wanhopig zoek ik naar haar pauze knopje, terwijl zij drie kwartier in een uur kwettert en ik alleen maar kan denken aan kop koffie nummer twee. Ik ben nu eenmaal niet aanspreekbaar, voordat er minimaal een halve liter cafeïne door mijn aderen stroomt. Het aankleden gebeurd al evenmin vrolijk en opgewekt omdat ze alles zelf wil doen en die maillot haar minimaal een kwartier bezig houdt. Ondertussen zit ik mezelf op te vreten omdat de minuten blijven tikken. Ik moet zo namelijk wel op tijd op mijn werk zijn! Geïrriteerd loop ik naar beneden waar ik alvast het ontbijt in elkaar flans.
Het ontbijt..
Niks versgeperste sinaasappels en broodjes uit de oven! In plaats daarvan is het aanlengsiroop met oude boterhammen die ik eerst op schimmel moet controleren voor ik ze smeer. Maar.. Ook wel met koffie, dus mijn humeur gaat direct van -100 naar -80. Welke .&@#$#%$ heeft verzonnen dat het “normaal” is om voor zessen je bed uit te gaan? Wie heeft dat bedacht? Uiteindelijk komt dochterlief naar beneden met een maillot die achterstevoren zit en weigert ze mij te laten helpen.
Lees ook: Moeder zijn is geweldig! … toch?
Uiteraard gaat bij het ontbijt minimaal een keer een beker drinken om en kan niet gaan zonder gezeur, gepiep of gemiep. Toegegeven, meestal komt dat gepiep van mij, omdat ik zo vroeg in de ochtend niet het geduld heb om een kwartier over een boterham te doen, maar toch. Bij het haren kammen krijg ik acuut de neiging om de tondeuse te pakken. Kaal is toch ook leuk voor een meisje? Nee, je hoeft niet bij elke klit te schreeuwen alsof je vermoord wordt schat!
Rennen, springen en vliegen
In werkelijkheid is er niets relaxed aan mijn ochtend en hoe vroeg ik ook opsta, ik ben altijd aan het rennen, springen en vliegen. Gefrustreerd, geïrriteerd of een combinatie van beide, loop ik de deur uit. Wat nou, vandaag is mijn dag. Vandaag is een dag. Een zoals alle anderen waarbij ik eigenlijk nog lekker warm in mijn bedje zou willen liggen en wil slapen. Ik bedank God op mijn blote knieën dat koffie bestaat en kus mijn dochter voordat ik haar afzet bij de gastouder. Zij is gelukkig wel vrolijk en blij. Pas aan het einde van de dag, wanneer ik eindelijk een keertje wakker ben, ruilen wij van plaats. Dan is zij moe en geïrriteerd en loop ik te fluiten. Maar zo ver zijn we nog niet. Eerst moet ik nog naar mijn werk. Wat een heerlijke dag is het toch vandaag…… Zucht.
Bron beeld: Pixabay