Zindelijkheidstraining? Deze moeder doet het vanaf de geboorte!
Wanneer begin je met het zindelijk maken van je kind? Vanaf 2 jaar? Voordat het naar de basisschool gaat? Als het kind er zelf aan toe is? Wel nee, als het aan Cindy Lever ligt niet. Zij traint haar baby al vanaf de geboorte.
Aan de billen van dochter Chloe heeft dan ook nog nooit een luier gezeten. En als het aan Cindy ligt, gaat dat ook nooit gebeuren. Volgens haar is het prima te doen om je baby ‘zindelijk te maken’. Al wil dat natuurlijk niet zeggen dat Chloe al lekker zelf naar de wc loopt en er braaf op gaat zitten. Nee dat gaat ietsje anders bij een baby.
Lichaamstaal
Cindy gebruikt een techniek die ‘eliminatie communicatie’ heet. Deze techniek is heel gewoon in veel culturen, maar is bij ons in het westen in de vergetelheid geraakt. Het houdt in dat je de lichaamstaal van je kind goed in de gaten houdt en leert te lezen. Op deze manier zou je dus aan je baby moeten kunnen zien dat deze moet plassen of poepen.
Lees ook: Zindelijk maken is kinderspel
Volgens Cindy hebben baby’s, net als volwassen, van nature niet de neiging om zichzelf te bevuilen. Het zou dan ook eigenlijk tegen hun natuur zijn om hun behoefte in een luier te doen. Ze raken gewend aan de luier en verliezen zo hun instinct dat aangeeft wanneer ze moeten plassen of poepen.
Boven de wastafel
Veel mensen vinden het lastig te begrijpen dat een baby dat al kan aangeven. Maar volgens Cindy is het hetzelfde als wanneer je baby aangeeft dat het moe is, honger heeft of krampjes heeft. Je moet de signalen alleen leren lezen. Zelf gebruikt ze een combinatie van haar gezonde verstand, instinct, timing en luisteren naar haar baby. Als ze het misheeft, ligt dat meestal aan haarzelf; dan heeft ze niet goed geluisterd naar de signalen van Chloe.
Lees ook: In 3 dagen: van luier naar kinderpotje!
Als ze merkt dat haar baby moet plassen, houdt ze Chloe boven de wastafel. Chloe en Cindy kunnen op die manier allebei in de spiegel kijken. Om haar dochter de juiste signalen te geven, zegt Cindy “wee, wee” (engels voor, plas) en “Psss”, of “Poo, poo” (engels voor, ja die snap je wel toch?). Ook als het een keer niet is gelukt en Chloe heeft in heer broek geplast of gepoept, gebruikt Cindy deze woorden, zodat Chloe ze kan associeren met haar daden. Volgens Cindy kan ze op deze manier met haar dochter communiceren en leert het later makkelijker om naar het toilet te gaan.
Verslaafd
Cindy zegt verslaafd te zijn aan deze methode. Ook haar man, die eerst nog wat sceptisch was, is helemaal om. Ze wil dan ook voor geen goud later de poepluier van een driejarige verschonen. Bovendien ontwikkelt ze een hechtere band met haar baby, zegt ze.
Lees ook: Deze zindelijkheidstruc is briljant!
Het lijkt mij vooral een hoop werk. Ik ben er best wel voor om alles zo natuurlijk mogelijk te laten verlopen, maar ik kan me voorstellen dat je niet de hele dag de tijd hebt om op de signalen van je baby te letten. Bovendien geeft het zo’n rotzooi als het misgaat, en als het goed gaat trouwens ook. Mikken met poepen (wat overigens wel boven de wc gebeurt, niet boven de wastafel) is nog wat lastig voor een baby, dus er valt nog wel eens wat naast en plassen spettert natuurlijk, dus je badkamer zit al gauw onder. Ieder z’n ding, zal ik maar zeggen.
Bron: Mail Online
Bron beeld: Pixabay