Zwanger van een drieling: (emotionele) rollercoaster en slecht nieuws!
Liesbeth Jonker
Vorige week hebben jullie mijn eerste blog kunnen lezen. Mocht je hem niet gelezen hebben dan praat ik je even kort bij. Ik ben zwanger van een drieling. Na een tijd van onzekerheid zijn het er dus echt drie. Het derde kindje was eerst wat zwak maar heeft later een groeispurt gemaakt. Wat een strijder! Hoe geschrokken we ook waren bij de eerste echo, hoe blij zijn we nu dat er een drieling komt. Een drieling is heftig maar oh zo welkom.
Zwanger van een drieling; de reacties
Wij besloten dit blijde nieuws dat we zwanger van een drieling zijn te delen met onze familie en vrienden. Ik had inmiddels ook al een behoorlijk buikje. Eigenlijk was de reactie van iedereen hetzelfde;
Wij: ‘Wij zijn zwanger’, ‘Waylon wordt grote broer’ en ‘Mama heeft baby’s in haar buik’.
Zij: ‘Oh wauw gefeliciteerd’.
Wij: ‘Waylon, hoeveel? 3!’, ‘Ehm, ja van een drieling’
Zij: ‘WAAAAAAAAAT’
Nou ongeveer dat. Maar uiteindelijk was iedereen een beetje geschrokken maar wel dolenthousiast. Want ja, zwanger van een drieling is erg risicovol. En heftig, want je gaat ineens van 1 naar 4 kinderen. Maar nog steeds waren wij in de wolken, want ze zijn oh zo welkom.
Nieuws openbaar maken
Nadat wij het grote onze nabije familie en vrienden verteld hadden, besloten wij om het ook maar openbaar te maken naar de rest van de wereld. Voor mensen het via via zouden horen, het is immers groot nieuws. Super veel en overweldigende reacties, prachtig! Mijn eerste blog over de drieling zwangerschap ging in een paar dagen tijd ook viraal. Ruim 70.000 mensen hebben mijn blog gelezen, niet te geloven!
Praktische zaken
Toen moesten wij door met de praktische zaken. Normaliter maak je één kamertje klaar of schuift grote broer/zus door naar een andere kamer. Paar nieuwe spulletjes en klaar. Maar zo makkelijk is het nu niet. Wij moeten een kamer op de zolder maken, waar wij gaan slapen. De drieling zou dan op onze kamer komen. Ik wilde graag dat Waylon op zijn eigen kamer zou blijven, voor hem gaat er al zoveel veranderen. Het zou fijn zijn dat hij zijn vertrouwde kamertje kon behouden.
Een paar verbouwingen
Er moest dus een kamer op zolder komen. Klinkt niet zo moeilijk maar er komt wel wat meer bij kijken. Er moet een nieuwe vloer komen (er ligt echt het allergoedkoopste vloerbedekking), op de eerste verdieping moet een nieuwe vloer komen (nu laminaat, straks vloerbedekking), spullen moeten van boven naar beneden verhuisd worden en weer terug en er wordt geschilderd. Oh ja, we hadden voor mijn zwangerschap al een nieuwe keuken uitgezocht dus die moet in oktober ook nog even geïnstalleerd worden. Daarbij komt er beneden ook nog een nieuwe vloer. Als ik eraan denk krijg ik al stress maar ik weet ook dat ik het los moet laten.
Alles keer drie
Dat zijn de praktische zaken in huis. Maar als je zwanger van een drieling bent dan moet alles nog keer drie aangeschaft worden. En wat heb je dan allemaal wel echt nodig en wat niet? Want 3 baby’s is wel even wat anders dan 1. Ik heb besloten dat ik dit allemaal even los zou laten. Ik wilde pas dingen aanschaffen, als de zolder en bovenverdieping klaar waren. Anders zouden wij NOG meer heen en weer moeten sjouwen. Maar ik kan natuurlijk alvast wel ideeën opdoen.
Mijn hoofd loopt over
Goed, als ik dit zo typ lijkt het alsof ik het allemaal perfect geregeld heb. En eigenlijk is dat ook wel zo. Alleen in het één en al chaos in mijn hoofd, ondanks dat ik lijstjes maak. Het is gewoon zoveel, zo ontzettend veel. En ik moet een keer beginnen met opruimen, maar ik heb GEEN ENERGIE. Energie is gewoon 0,00% en ben blij als ik één wasje per dag gedaan heb.
Als je dus zwanger bent van een drieling, kom je echt in een rollercoaster terecht. Een rollercoaster van emoties, maar ook van veel praktische zaken. En ondertussen ben ik gewoon doodmoe. Dus de eerste weken zo zijn echt wel heftig.
Ook omdat ik nog steeds een stukje angst heb van de zwangerschap, ondanks goede echo’s. Angst of alles wel goed blijft gaan, angst om er één of meerdere te verliezen, angst voor vroeggeboorte, angst hoe het met mij zou gaan en aflopen. Natuurlijk moet je niet teveel angst hebben en dit op een gegeven moment loslaten. Loslaten en vertrouwen op je lichaam. Maar na een eerdere miskraam vind ik dit zelf erg lastig, vooral bij een drieling zwangerschap.
Zwanger van een drieling en Extra echo’s
‘Gelukkig’ heb ik veel echo’s en mocht ik afgelopen maandag weer heen. Gelukkig ‘tussen haakjes’, want als je teveel gecontroleerd wordt en alles gemeten wordt etc. kan je ook weer heel onzeker maken. Je hebt om de 3/4 weken een echo en vanaf de 20 weken echo om de 2 weken. Je wordt wel erg goed in de gaten gehouden.
Mijn man kon dit keer niet mee, maar gelukkig ging een lief vriendinnetje mee. Normaliter kan je prima alleen naar een echo/controle gaan, maar met deze zwangerschap vind ik het wel fijn als er altijd iemand mee gaat. Wij houden ook steeds in ons achterhoofd dat het mis kan gaan met één of meerdere baby’s. Dus dan wil je daar niet alleen liggen.
Slecht nieuws
Na wat vragen en uitslagen van bloedonderzoek mocht ik op de bank liggen voor de echo. Oef! Want ik was toch wel erg zenuwachtig. Deze gynaecoloog was erg fijn, hij zag iets en vertelde meteen wat hij zag en of het goed of niet goed was.
‘Baby 1 heeft een mooie hartactie, erg beweeglijk, goede vitale baby. Baby 2 heeft ook een mooie hartactie, erg beweeglijk, ook goede vitale baby. Baby 3…. Nee dit is helaas geen vitale baby. Ik zie geen hartactie en geen beweging meer.’
Geen drieling meer
BAM. Daar was dan toch het nieuws. Het hartje van baby 3 is een week tot twee weken geleden gestopt, het leeft niet meer. Ik ben niet meer zwanger van een drieling, maar van een tweeling. Dit is nieuws waar ik bang voor was, nieuws wat in mijn achterhoofd bleef hangen. Nieuws wat ik liever niet wilde horen, maar het toch echt hoorde. Baby 3 heeft gestreden, maar helaas niet gehaald. Wat een strijder!
Wij zijn nu zwanger van een tweeling; twee beweeglijke baby’s, met een mooie hartactie. Het blijft een emotionele rollercoaster, maar we gaan strijden voor deze twee kanjers!
